http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Michael Monroe | Sensory Overdrive
Sleazy glampunk met hulp van Lemmy en Lucinda Williams.
CD, Spinefarm/V2
Tekst: Martÿn ter Haar
Publicatiedatum: 25 maart 2011
Vorig jaar baarden hairmetalveteranen Ratt opzien door uit het niets ineens met Infestation op de proppen te komen, een album dat liet horen waarom het genre ooit het populairste ter wereld was (of nog steeds is: Bon Jovi haalde vorig jaar het meeste geld op met toeren in de Verenigde Staten). In 2011 is het de beurt aan de Finse veteraan Michael Monroe om de tijden van toen te doen herleven. Onder het motto "You can take the boy out of '78 / The style's gonna change but the sentiment ain't / You can't take '78 out of the boy" levert hij een set sleazy glampunksongs in optima forma af.
Daartoe verzamelde Monroe een band bestaande uit veteranen van zijn eigen oude band Hanoi Rocks, van The Wildhearts en van genregrondleggers The New York Dolls. Die houden het tempo zo hoog en gooien zoveel na één keer luisteren meezingbare refreinen in de muziek, dat er gewoon geen tijd is om na te denken over het enorme aantal clichés per minuut dat langskomt. Weerstand is zinloos: iedereen gaat voor de bijl voor tracks als 'Modern Day Miracle' en 'Bombs Away'.
Dat die formule niet werkt als het om het broodnodige rustpunt gaat, snapt Monroe ook. Dus wordt het in 'Gone Baby Gone' overtuigend over de countryboeg gegooid, met een gastbijdrage van niemand minder dan Lucinda Williams. In 'Debauchery as a Fine Art' komt ook Lemmy nog even langs wippen, wat Sensory Overdrive waarschijnlijk het enige album in de muziekgeschiedenis maakt waar zowel de Motörheadvoorman als de alt.countrysuperster aan meewerken.
Monroe zingt in openingstracks 'Trick of the Wrist' dan wel "I used to sleep in the daytime / If I was even able to close my eyes / Now I let reality get me high". Dat betekent niet dat hij een brave huisvader is geworden die met een kopje Finse Senseo naar de Finse Caro Emerald luistert. Met Sensory Overdrive bewijst hij dat hij op zijn negenenveertigste ook zonder chemische hulpmiddelen nog steeds een volkomen losgeslagen rock-'n-rollfeest kan geven. Doe dat hem maar eens na.
http://www.kindamuzik.net/recensie/michael-monroe/sensory-overdrive/21378/
Meer Michael Monroe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/michael-monroe
Deel dit artikel: