Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het project dat Method Man samen met Raekwon en Ghostface Killah opnam, maakt - zoals Meth al aankondigde - een gepushte indruk. De samenwerking tussen drie van de meest prominente Wu-Tang Clanleden was veelbelovend, maar in de praktijk blijkt dat Wu-Massacre slechts een half uurtje muziek biedt. Daarmee is nog geen man overboord, want als die tijd wordt gevuld met overdonderende kwaliteit kan een schijfje gerust twee keer in successie gedraaid worden. Het probleem is dat de muziek vrij kleurloos is en geenszins blijft hangen of om herhaling vraagt - een positieve uitzondering daargelaten.
De beats zijn over de gehele linie aardig, maar dat geen enkele erbovenuit steekt, breekt het plaatje wel op. Gelukkig tonen vooral Method Man en Ghostface Killah aan nog graag hun geest in de microfoon te blazen. En natuurlijk zijn de gastheren bedreven genoeg om een half uurtje te boeien, maar rappers als Sheek Louch, Streef Life en Sun God zijn dat niet. Een klein rekensommetje leert bovendien dat Meth, Ghost en Rae per persoon gemiddeld tien minuten kunnen rappen, waar nog een tiental gastoptredens vanaf getrokken moet worden. Dat betekent dat er erg weinig tijd overblijft voor de artiesten waar dit album eigenlijk om hoort te draaien.
Qua sound is Wu-Massacre te vergelijken met Raekwons comeback Only Built 4 Cuban Linx Pt. II. Dat betekent een mooie mix van straatvertellingen en opschepperij, op een ondergrond van organische beats met 'soulvolle' samples, aangevuld met wat dreigender bassen en dreunen. Deze grote overeenkomst wekt zelfs het vermoeden dat het hier gaat om overblijfsels van genoemd project. Dat Ghostface al veelvuldig bij de opnames daarvan betrokken was, spreekt deze hypothese niet tegen.
Meth, Ghost en Rae spelen te veel op safe en zijn daarbovenop te getalenteerd om door de mand te vallen. Wu-Massacre is dan ook het best te beschouwen als een kleine krachtmeting van een half uurtje, waarin de Wu-Tang Clanleden bewijzen nog niet uitgerangeerd te zijn. Wu-Massacre is een aardig tussendoortje, maar het had zó veel meer kunnen zijn, dat teleurstelling toch de overheersende emotie is. Method Man heeft er al voor gewaarschuwd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/meth-ghost-rae/wu-massacre/20015/
Meer Meth, Ghost & Rae op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/meth-ghost-rae
Deel dit artikel: