Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Menomena? Was dat niet die band uit Portland, Oregon, van wie amper twee maanden geleden op deze plaats het debuutalbum I Am the Fun Blame Monster besproken werd? Was dat niet die band die met een zelfgebouwde drumcomputer liedjes bouwde rond een aanhoudende groove? Die cd was gestoken in een maar liefst tachtig pagina’s tellend boekje, dat bij snel doorbladeren een soort filmpje liet zien van de band. De conclusie was toen dat Menomena een excentrieke band met een bijzonder fraaie eerste plaat is. Exact.
En dit is? Een ep, of eigenlijk ook weer niet. Drie nummers telt Under an Hour, maar ze hebben een gemiddelde lengte van achttien minuten, zodat het schijfje alles bij elkaar inderdaad net geen uur klokt. Min of meer volgens hetzelfde concept als I Am the Fun Blame Monster, alleen is de band dit keer vergeten er liedjes van te maken. De drie tracks zijn namelijk eindeloze variaties zonder kop en staart. Het is een soort postrock met piano, xylofoon en blazers, maar dan zonder spanningsboog. ‘Music for modern dance’, noemt de band het zelf. Het zal allemaal wel, maar een opwindende dans zal het niet worden. Af en toe is er een momentje van opwinding, met name ritmisch, maar veruit het grootste deel kabbelt de plaat naar zijn einde.
Laten we dit dan maar als een tussendoortje beschouwen, en mislukte tussendoortjes rekenen we minder zwaar aan. Humor hebben ze in elk geval, met een ‘Parental Advisory’-sticker op hun volledig instrumentale plaat. Voor de rest: volgende keer beter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/menomena/under-an-hour/12406/
Meer Menomena op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/menomena
Deel dit artikel: