• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Melchior Productions | The Meaning

Ik dans met Jezus aan mijn zijde.
CD, Playhouse

Tekst: Omar Muñoz-Cremers

Publicatiedatum: 21 september 2004

Het is een geluid dat menig luisteraar/danser meteen de oren deed spitsen zonder dat je daarna precies in woorden kon vangen waarom die tracks, ‘Feel Sensual’ en ‘Let’s Go Deep’, waarmee Thomas Melchior zich de laatste jaren op de Perlon en Playhouse labels profileerde, zo speciaal zijn. Het is minimale house die niet echt directe aangrijpingspunten bezit zodat je naar abstracties grijpt als “een bepaalde warmte, een ander soort diepte in het geluid.” En dat is goed, sommige zaken dienen mysterieus te blijven. In ieder geval zorgde die twee tracks ervoor dat de Engelsman Melchior zich eindelijk kon onttrekken aan een zekere anonimiteit waarin zijn muziek bleef verzanden (met uitzondering van zijn bijdrages aan Baby Fords Ifach Collective), door aansluiting te vinden met de zwerm van Duits minimalisme.

Dat beide tracks niet op zijn debuutalbum The Meaning zijn terug te vinden, steekt even. Maar dan hoor je elf nieuwe studies naar de mogelijkheden om met weinig gebaren de meest elegante groove te construeren en deze vervolgens een karakteristiek warme ruimte te laten doorkruisen. Een intieme ruimte, zomerschemering, het einde van de dansvloer, postcoïtaal…muziek die ademt. The Meaning beweegt in wezen tussen vier krachten. De twee emotionele pijlers verwijzen naar Detroit techno en een abstracte vorm van deep house. Daarnaast twee ritmische pijlers die vaak een samenspel vormen tussen de hypnotische micropuls van Keulen/Berlijn en de brekende accenten van two-step. Het resultaat is een groove die verleidt, die langzaam verslaaft. Willen we een specifieke naam als referentie uitspreken dan is het onvermijdelijk Maurizio: Melchior Productions kent op tracks als ‘Deep Steps’ of ‘It’s Coming’ een zelfde ingehouden manier waarmee de luisteraar in een groove wordt geweven, de korte pianomelodieën voorzichtig door echo uit elkaar worden getrokken en om elkaar heen beginnen te dansen. Er lijkt niets te gebeuren en plotseling is er het besef dat je gevangen bent in een ritmische constructie waarvan je wenst dat deze nooit meer ophoudt.

Nog beter is de bonuscd die een retrospectief biedt van Melchiors werk op zijn eigen Aspect Music label onder de pseudoniemen M-Core, Softcore, Dark Boys en Soul Capsule. Een sublieme collectie van wat midden jaren negentig wel eens 5 A:M house werd genoemd: zacht strelende dansmuziek voor diep verzonken gedachten, uitdovende extases en vermoeide lichamen. Kortom, in totaal twintig tracks die house als herboren doen klinken, die mijn geloof in pure functionele house doen hervinden.

Wat geen toevallige woordkeuze is want het gevoel van gratie dat The Meaning uitstraalt, lijkt daadwerkelijk zijn wortels in het geloof te kennen. Over het algemeen word ik zenuwachtig van artiesten die Jezus en de almachtige schepper bedanken op de hoestekst maar in het geval van Melchior lijkt het een interessante connectie te leggen tussen Christelijke en chemische liefde. Want is Jezus hier de ware extase die house naar een hoger plan trekt? Of een eenvoudige vervanging (zie Barthes: “genot kent geen progressie, alleen mutaties.”)? Titels als ‘Meltdown’, ‘Forever Love’, ‘The Prayer’, ‘Law of Grace’ lijken eerder de scheidslijn tussen sacrale en profane extase te willen opheffen. House dan als muziek van een nieuwe, open kerk die ruimte, technologie en de erotiek van dansende lichamen viert. The Meaning is anti-fundamentalisme.

http://www.kindamuzik.net/recensie/melchior-productions/the-meaning/7286/
Meer Melchior Productions op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/melchior-productions