Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het verstilde gevoel dat Meg Baird onmiddellijk met dit nieuwe album oproept, zou je enigszins kunnen vergelijken met het binnenstappen in een kerk waar zojuist een dienst is begonnen. Dat lege moment - dat hooguit twee minuten in beslag neemt - als iedereen keurig zit te wachten totdat de dominee aan zijn zondagspreek begint, weet de folkzangeres op het album Don't Weigh Down the Light op wonderlijke wijze op te rekken naar ruim drie kwartier.
Opener 'Counterfeiters' laat de immer vertrouwde, fragiele en kristalheldere stem van Baird als de avond invallen. De serene sfeer die het elftal liedjes vervolgens als een haast ondoordringbaar oerwoud omringt, doet aanvankelijk de luisteraar eventjes terugdeinzen. Al snel blijkt dat de rustgevende klanken een camouflagedeken is en dat er wel degelijk veel te ontdekken valt, bijvoorbeeld het spirituele en John Fahey-achtige gitaarwerk in de bezwerende track 'Good Directions'.
Vergeleken met de fantastische folk van haar vorige werkgever, de band Espers, bevat het werk van de in San Francisco woonachtige en werkzame zangeres minder psychedelische uitspattingen. Ook op dit prachtige soloalbum ligt de nadruk vooral op de innemende vocalen, zoals onder meer is te horen in het voorbeeldige titelnummer. Don't Weigh Down the Light is meer een liedjesplaat die waarschijnlijk ook wat meer geduld vraagt dan andere albums, maar als tijd een belemmering is, dan is onthaastende folkmuziek sowieso niet het juiste genre om naar te luisteren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/meg-baird/drag-city/26101/
Meer Meg Baird op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/meg-baird
Deel dit artikel: