Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Elf jaar geleden debuteerde Medicine uitmuntend met Shot Forth Self Living. Een plaat die gemaakt had kunnen zijn door Kevin Shields. Het Californische gezelschap onder leiding van Bad Laner ging daarna nog tweemaal zwakjes in herhaling voor er in 1995 definitief mee te stoppen. Laner trok zich terug in de marge en concentreerde zich op Electric Company, zijn intelligent dance music alterego.
Tot hij Shannon Lee tegen het lijf liep. Keek in haar diepbruine ogen, vertelde enthousiast over zijn rol in de film The Crow, waar haar broer in speelde, en vroeg haar om eens samen de studio in te duiken. Lee stemde toe met The Mechanical Forces Of Love als resultaat. Wie een vervolg verwacht op Shot Forth Self Living komt bedrogen uit. Samen met Lee verkent Laner vooral de randen van de lome, licht experimentele pop. Daarmee komen ze dicht in de buurt bij Snake River Conspiracy en de oude Garbage. Slechts zelden halen zij hetzelfde niveau. Ook stoeien de twee met elektronica. Vooral te onpas strooit Laner lukraak beats over Medicine’s melodieuze pop.
Maar als je bijna gaat denken dat de samenwerking Laner-Lee de analen in zal gaan als totaal overbodig is daar ‘Negative Capability’, dat de oude Medicine-sound in herinnering roept en je met experimentele intermezzos bij de les houdt. Gevolgd door het fantastische, lome ‘Whiz’ - dat zich wel weer met gemak kan meten met Snake River Conspiracy - en prachtige, vertragende ‘Sodden Rockets’ waarvan je het refrein binnen een minuut zachtjes meezingt. Ze kunnen het dus best, mooie liedjes schrijven. Maar drie op de twaalf is natuurlijk veel te weinig.
http://www.kindamuzik.net/recensie/medicine/the-mechanical-forces-of-love/3948/
Meer Medicine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/medicine
Deel dit artikel: