Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In ochtenddracht staart een man met helblauwe ogen ons verwaaid en week aan vanaf de plaathoes. Het is de uit Berlijn afkomstige Matze Pröllochs. Drummer. De ene helft van het duo Me and My Drummer. De 'Me' wordt belichaamd door sirene Charlotte Brandi.
De vergelijking met Beach House is wellicht wat lui, maar deze dient zich tegelijkertijd zo urgent aan dat er geen ontkomen aan is. Daar duwen de ritmes het etherische klanktapijt pompend voorwaarts. Daar scheren de vocalen van Charlotte om sterrenwolk en synthesizer heen, zingend over mannen van eer ('Lancelot') en aardse genoegens als bananen en friteuses. Wonderlijke wereld.
Dan de titel: Love Is a Fridge. Mysterie en banaliteit vliegen elkaar in de haren: Het droomtheater van School of Seven Bells en de zoete swing van ABBA. Een verliefde blik in de ogen, de armen uitgestrekt en een onbegrijpelijke constructie van aluminiumfolie op het hoofd. De bevreemding intrigeert, maar dreigt op hetzelfde moment als stof te vervliegen. 'Traces in the Sand' gooit er nog een blik strijkers tegenaan, maar dat verandert de zaak niet veel. Alles neemt langzaam de vorm aan van een vreemde herinnering. Kosmische frituur. Wonderlijke wereld.
http://www.kindamuzik.net/recensie/me-and-my-drummer/love-is-a-fridge/26633/
Meer Me and My Drummer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/me-and-my-drummer
Deel dit artikel: