Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor zijn nieuwe album Scale sampelde Matthew Herbert maar liefst 753 verschillende objecten, waaronder een benzinepomp, een meteoriet en een doodskist. De Brit heeft het wel eens bonter gemaakt in het verleden. Zo bracht hij twee jaar terug Plat du Jour uit, een conceptalbum over 'eten'. Alle geluiden op die plaat waren afkomstig van etenswaren of kookgerei. Toch vergat Herbert voor dat album goede songs te schrijven. Iets dat hij een jaar later goedmaakte met het grotendeels door hem geproduceerde soloalbum van voormalig Moloko-zangeres Roisin Murphy.
Op die plaat Ruby Blue verfijnde hij ook zijn strijkersarrangementen. Al die ervaringen hoor je terug op Scale, waarop zangeres Dani Siciliano wederom een hoofdrol vertolkt. De liedjes zijn goed, de balans tussen experiment en toegankelijkheid is dik in orde en de violen klonken nog nooit zo vol en overtuigend als op dit album.
Toch is Scale in al z'n luchtigheid geen vrijblijvend album. Bij Herbert fungeert de sampler nog altijd als demonstratiespandoek. Zo klinkt ergens op het album een kotsgeluid van iemand die zojuist een wapenbeurs heeft bezocht en staat de gesampelde benzinepomp voor het aanstaande einde van het olietijdperk. De wereldproblemen verpakt in luchtige liedjes waarop poppy discoritmes en vlotte jazz de toon aangeven. Wat ons tot de conclusie brengt dat Herbert een van zijn beste albums tot nu heeft gemaakt. Dansen op de vulkaan was nog nooit zo leuk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/matthew-herbert/scale/12960/
Meer Matthew Herbert op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matthew-herbert
Deel dit artikel: