Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoe muzikaal is een gebroken eitje? En kun je een compositie maken met 3255 mensen die in een appel bijten? Laat dat maar aan Matthew Herbert over. Die maakt muziek met alles. Een paar jaar terug produceerde de Britse sample-artiest al eens een heel album met geluiden van het menselijk lichaam (Bodily Functions). En twee jaar geleden bracht hij een heel orkest op de been, dat hij vervolgens krantenpapier liet scheuren. Conceptplaten? You bet your ass dat ze nog gemaakt worden. Plat du Jour is er weer zo eentje. Een plaat waarmee de Brit protesteert tegen de bio-industrie, tegen het mateloze consumentisme en tegen de lunchpicknick die televisie-kok Nigella Lawson ("The domestic goddess from Channel 4") klaarmaakte voor Tony Blair en George Bush. In het slotnummer laat Herbert horen hoe hij over die actie denkt, door met een een Chieftain-tank over de picknickmand te rijden. Vrijwel alle geluiden op Plat du Jour zijn afkomstig van of hebben een relatie met voedsel. Veel pret zit in het herkennen van de geluiden. Gelukkig maar, want Plat du Jour is geen prettig album geworden. Herberts composities zijn dit keer simpelweg niet sterk genoeg. Op een enkele uitzondering na, zoals 'Celebrity' ("Go David, Victoria!") ontbreken peper en zout. En smaakt deze dagschotel dus flauw.
http://www.kindamuzik.net/recensie/matthew-herbert/plat-du-jour/10032/
Meer Matthew Herbert op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matthew-herbert
Deel dit artikel: