• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Matchbook Romance | West For Wishing

Veertien in een dozijn emopoppunk.
EP, Epitaph

Tekst: Jorg Weppelink

Publicatiedatum: 07 april 2003

Zoals ongetwijfeld bekend is de markt voor rockmuziek in de VS een stuk groter dan in Europa en vooral Nederland. In Europa is het succes van bijvoorbeeld punk en emo een stuk kleiner. Toch is de aanwas van zoetsappige rockbands met boodschappen over verloren liefdes verschrikkelijk groot. Epitaph presenteert u de volgende veertien in een dozijn band: Matchbook Romance.

Matchbook Romance is een jonge band uit Poughkeepsie, New York en presenteert zichzelf met de mini-cd West for Wishing aan het grote publiek. Na een grote PR campagne via internet werd de band opgepikt door Epitaph. Het was Brett Gurewitz zelf, die de band contracteerde en die meteen ook maar de productie van deze EP voor zijn rekening nam. En die productie klinkt als een klok. Spetterende drums, een open gitaargeluid en vocalen als nachtegaaltjes. De muziek van de band past in het rijtje Jimmy Eat World, The Starting Line, Finch, Ataris en ga zo maar door. Emo, emopop, emopunk, geef het beestje maar een naam en Matchbook Romance past ertussen.

Het begin van het plaatje is heel aardig. Met ‘14 Balloons’ spettert er meteen een frisse deun door de boxen. Het nummer is catchy en luistert lekker weg totdat... Ineens is het nummer afgelopen. Na amper een minuut is het voorbij. Volgende nummer dan. Hey, klinkt bekend. Lijkt een beetje veel op Jimmy Eat World qua zang. Maar...ineens zijn daar tijdens de brug woorden die ik niet wil horen. “...Holding on to her” en “I miss you…”. Na het tekstboekje te hebben geraadpleegd is het duidelijk. De jongens hebben net als vele genregenoten last van de dames in hun leven. Elke tekst is een klaagzang over de liefde. De ziel wordt blootgelegd in zoetsappige teksten, terwijl een tweede brulboei het effect versterkt door op de achtergrond flink mee te krijsen. Niets mis met liefdesverdriet, maar verpak het een beetje origineel in de teksten. Dit is allemaal zo enorm zoetsappig.

De resterende nummers zijn qua compositie lang niet zo goed als de 1e twee nummers en kunnen de aandacht niet vasthouden. Het tempo is in de nummers enigszins hoger dan in de eerdere songs. Dat maakt de nummers echter niet memorabeler. Ronduit vervelend zijn weer de teksten. Daarvan breekt het glazuur van de tanden, zo zoet.

Al met al is dit plaatje aan mij niet besteed: mierzoete teksten, onvoldoende composities en overheersend gebrul in de refreinen. Dingen die me niet bekoren. Speltechnisch en productioneel is er weinig op aan te merken. Het klinkt allemaal goed gesmeerd. Maar het geheel is zo gesmeerd dat je uitglijdt. En ach, de plaat zal zijn weg toch wel vinden naar de puisterige consument met liefdesverdriet. Daar zijn er genoeg van, ook in Europa.

http://www.kindamuzik.net/recensie/matchbook-romance/west-for-wishing/2799/
Meer Matchbook Romance op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matchbook-romance