Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Opkroppen is slecht. Hans Teeuwen zegt het al een tijdje. Maar misschien is het tijd dat we daar nog eens aan herinnerd worden. Agressie, frustratie, angst, boosheid. Niet opkroppen. Laat het lekker lopen. Maargoed, we leven nu eenmaal in een maatschappij waar dat soort dingen op straat niet gewaardeerd worden. Terecht ook. En om nu elke dag thuis met je kop tegen de muur aan te beuken gaat ook wat ver. Muziek biedt de uitkomst. Matchbook Romance is de uitkomst.
Is het emocore met een flink poprandje? Of emopop met een metal randje? Tja. Wat moet je nou van Matchbook Romance zeggen. Wat boeit het eigenlijk ook. Matchbook Romance is gewoon lekker. En tjongejonge wat klinkt dat weer simpel, maar het feit is dat er altijd wel een cd is die je gewoon op zet, puur om je agressie, frustratie of wat dan ook er uit te laten lopen. Zo had ik eerst Hell is for Heroes, toen The Used, en nu dus Matchbook Romance. Lekker agressief, maar ook misselijkmakende pop soms. Gelukkig weten de New Yorkers het op Stories and Alibis voornamelijk bij het eerste te houden. Die screams, die metalriffjes, die pompende drums. Stories and Alibis vraagt erom om keihard opgezet te worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/matchbook-romance/stories-and-alibis/4291/
Meer Matchbook Romance op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matchbook-romance
Deel dit artikel: