• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Massappeal | Nobody Likes a Thinker

De heetste hardcoreband Down Under is weer bij elkaar.
CD, Relapse

Tekst: Maurice van der Heijden

Publicatiedatum: 08 mei 2000

Ondanks dat Australië geïsoleerd ligt van het westen, heeft het punkvirus begin jaren tachtig ook hier toegeslagen. De heetste punkband van het eiland, de Hard-Ons (die overigens nog steeds bestaan!), waren in die jaren het Australische equivalent van de Sex Pistols. Op één van hun concerten hebben de leden van Massappeal elkaar ontmoet.

Hoewel Australië nog volledig in de ban is van de punk blijken de heren van Massappeal al vlug te kicken op de snellere en hardere variant: hardcore. Samen met een scheut thrash metal wordt dit de richting van Massappeal. Crossover dus, een stroming waar S.O.D. en D.R.I. grofweg de starters en meteen vaandeldragers van zijn.

Blikken halfvol bier
Dat het eiland vol woestelingen nog niet helemaal klaar is voor die sound blijkt uit het feit dat de skaters en surfers van Massappeal vaak het onderspit delven op punkconcerten. Zonder kisten en een hanenkam tel je immers niet mee. In het voorprogramma van D.R.I. worden de leden op het podium zelfs bekogeld door halfvolle blikken bier van skinheads die het snelle werk niet kunnen uitstaan.

Zanger Randolph Reimann gaat op het podium de confrontatie aan, zoals net voor ‘No Light, No Shadow’ (één van de vijf livenummers is op Nobody Likes a Thinker) te horen is. “What’s your fucking problem, say it”, schreeuwt Reimann naar de skinhead. De man heeft niets te melden en wordt later zelfs uit de zaal weggesleept.

Dit voorval onderstreept de spanningen tussen skinheads en hardcorelieden, die begin jaren tachtig nog vaak hoog oplopen. Een verschijnsel dat tegenwoordig net zo uitgestorven lijkt als de dodo.

Jeugdig enthousiasme
Het leuke aan de heruitgave van de mini-lp Nobody Likes a Thinker is dat naast het toevoegen van de ep Bar of Life, één nummer van een compilatie en vijf live nummers ook de complete demo is toegevoegd. De energie spat er vanaf, maar ook een stuk onkunde.

Bij Massappeal uit zich dat in het niet synchroon lopen van de individuele instrumenten. Mooi is het daarom dat ze een klein jaar later het gros van dezelfde nummers opnieuw hebben opgenomen, een stuk strakker staan te thrashen en het jeugdige enthousiasme nog niet hebben verloren.

Kenmerkend aan de stijl van de vier Australiërs is gitarist Brett Curotta die vaak een sprintje trekt met zijn gitaar en drummer Darren Gilmour die daar met een snel drumritme op inhaakt. Een snelle metalriff of een snel hardcore akkoord, hij draait er zijn niet voor om.

Beiden zijn uitstekende redenen voor hem om er wild op los te hakken. Waar de hardcoresongs uit de jaren tachtig nauwelijks de twee minuten halen, presteert Massappeal het om boeiende nummers van rond de vier minuten te schrijven. ‘Can’t Forget’ is daar een goed voorbeeld van.

Teksten schrijven
”Shit, nu moet ik teksten schrijven”, is de gedachte van Reimann als ze hem vragen om te komen zingen bij Massappeal. Die onzekerheid blijkt nergens voor nodig, want hij blijkt voldoende op zijn lever te hebben.

De teksten draaien vooral om het principe ‘wij tegen de rest van de boze wereld’, zoals in ‘Pissed on Life’: “Why do you always worry about me? / I’m as happy as can be” of ‘Rat in a Hole’: “But like a fool I play their game not questioning the reason why”.

Het geeft treffend weer hoe de jonge gasten van Massappeal zich voelen: onbegrepen door de grote mensenwereld. Wie door de jaren tachtigproductie van Nobody Likes a Thinker heenluistert, hoort een passievolle band die met een brok energie duidelijk maakt zich niet te conformeren aan de standaard. Niet aan die van de buitenwereld, maar ook niet aan de normen van de Australische punkscene.

Henry Rollins
Geen wonder dat Henry Rollins de eigenzinnige band in 2005 uitgenodigt om het voorprogramma te verzorgen tijdens het Australische deel van zijn tournee Free the West Memphis Tree. Sinds die tour is de heroprichting van Massappeal ook weer een feit geworden, waardoor deze heruitgave er niet enkel een is van een hardcoreband die opereerde in het verleden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/massappeal/nobody-likes-a-thinker
Meer Massappeal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/massappeal