Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Marshmallow Coast is de band van Andy Gonzales, een muzikale alleskunner die zowel gitaar, bas, piano als trombone meester is. Vergezeld van zijn vriendin Sara met bijbehorende dwarsfluit en nog wat andere muzikantjes maakt hij uiterst rustige pop in het straatje van Steely Dan en Donovan. Op zich best aardig als je eens in een jaren '60/'70 mood bent, maar juist doordat Gonzales zo'n alleskunner is, ga je je als snel aan zijn derde album Antistar ergeren. Luisterend naar het uiterst rustige instrumentale nummer 'Swift Little Mercury' gaat dat kutfluitje je al snel op de zenuwen werken. En niet zo'n klein beetje ook : het is zelfs zo erg dat ondergetekende naar de andere kant van de wereld wil vliegen om eigenhandig datzelfde fluitje doormidden te breken.
Antistar is een overgeproduceerd plaatje dat ten onder gaat aan vriendin Sara en de perfectionistische drang van Gonzales die op zich wel leuke, loserige, Weezer-achtige teksten schrijft. "She made out with everyone she sees, she made out with everyone but me, what kind of lips must these be?"
'She Could' heeft veel weg van The Pixies, en is ook eigenlijk best wel aardig, maar dat komt ook omdat dat fluitje er niet tussendoor zit te kutten. Dat geldt overigens voor de rest ook. Zolang vriendinnetje Sara en het fluitje achterwegen gelaten worden, klinkt het allemaal een stuk beter. Helaas zijn dat slechts vier van de in totaal elf liedjes op Antistar. Dus voor de overige zeven liedjes geldt dat de hele stijl wordt omgegooid en zie je konijntjes over de heide huppelen. Gonzales zit onder de plak en zou er goed aan doen om öf de relatie te beëindigen öf te kappen met misbaksels van platen af te leveren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marshmallow-coast/antistar/4851/
Meer Marshmallow Coast op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marshmallow-coast
Deel dit artikel: