Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als een band voor de eerste keer in 10 jaar tijd een nieuw album uitbrengt, dan kan je wel eens heel hoge verwachtingen hebben. Slaagt Marshall voor de test?
De Italiaanse band was begin jaren '90 een van de meest belovende acts in de toen opbloeiende progmetalscene, een scene waarin vooral Amerikaanse bands als Savatage en Dream Theater de scepter zwaaiden. Ondanks de vele wissels in de bezetting staat Marshall er nog steeds: de stem van Bruno Masulli slaat nooit over in gekrijs, de dubbele basdrum ondersteunt het geheel bijna perfect…
Garden of Atlantis begint met een intro om de duimen en vingers bij af te likken: een lekkere basriff die na een tijdje aangevuld wordt door ervaren rot Mazzola's drum en perfect overgaat in 'Conformity', dat direct de bevestiging geeft dat de jaartjes rust Marshall zeker geen kwaad gedaan hebben, integendeel zelfs. De teksten van vele progmetalbands hebben ongeveer evenveel diepgang als een platbodem, en dat is ook net waar bij Marshall het schoentje knelt: clichéverhaaltjes over ridders en kruistochten, afgewisseld met teksten over dromen vol slecht weer en pijn. Gecombineerd met de aanstekelijke muziek let je er gelukkig niet te veel op.
Spijtig genoeg gaan onze Italiaanse vrienden op een bepaald vlak wel enorm hard uit de bocht: de instrumentale nummers en intermezzo's als het dubbelluik 'Atlantis' zijn uiterst flauw en zorgen ervoor dat de CD naar het einde toe zelfs vervelend wordt.
Over het algemeen een uiterst genietbaar album, vooral door nummers als 'Flying into the Void' en 'And I Still Remember…', maar na 10 jaar rust had het gerust nog een beetje beter mogen zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marshall/garden-of-atlantis/5650/
Meer Marshall op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marshall
Deel dit artikel: