• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Marilyn Manson | The Pale Emperor

Tussen het bioscoopscherm en de dansvloer.
CD, Çooking Vinyl

Tekst: Jaks Schuit

Publicatiedatum: 15 januari 2015

Bij het verschijnen van The Pale Emperor is het publicitair rustig rond Marilyn Manson. Born Villain werd in 2012 gelanceerd met allerlei teksten over bloed, seks en muzikale horror. In de aanloop naar het nieuwe album was eind 2014 het nummer 'Killing Strangers' terug te vinden in John Wick, een thriller waarin Keanu Reeves bekende trucjes deed. 'Deep Six' was de decembersingle die ondersneeuwde in het kerstgeweld. The Pale Emperor is het album voor 2015 en het is eindelijk weer een Mansonrelease die de luisteraar geboeid aan de boxen bindt.

Filmcomponist Tyler Bates componeerde mee aan 'Killing Strangers'. Het ruimtelijke geluid, de wat uitgesponnen gitaarakkoorden en de krachtige drums zorgen voor een lekkere opener van het album. 'Deep Six' volgt en opent met een soundscape, een eenvoudig gitaarloopje, het eerste couplet met wat losjes gezongen zinnen en dan een pompend refrein. Manson sleept de luisteraar naar de dansvloer en zet aan tot een pogo of elke andere dans. 'Third Day of a Seven Day Binge' is het derde nummer en klinkt als een slepende blues. Manson haalt de woorden achter uit de strot, gitarist Shooter Jennings put uit de countryrock voor machtige akkoorden en de luisteraar - in de huismaker of op de dansvloer - laat zich meenemen in een vier minuten durende kolkende maalstroom van verrassing en herkenning.

Manson tapt in de eerste drie nummers uit het allerbeste vaatje. Over de helft van het album is 'Save Only Dreams To Be King' een vlakke herhaling van 'Deep Six', is 'Birds of Hell Waiting' een pas op de plaats, een nummer waar er veertien van in een dozijn passen. Manson zingt over het verlangen naar de dood, maar klinkt niet echt dreigend of verontrustend. 'Cupid Carries a Gun' en afsluiter 'Odds of Even' voegen niets toe. Laatstgenoemde wordt zelfs per draaibeurt vervelender en saaier.

Op The Pale Emperor gaat het eerst en vooral om de muziek. De stem van Manson gedijt uitstekend in het door Bates en Jennings gecreëerde muzikale landschap. De horror is vervangen door boeiende verhalen uit de rock en verrassende beelden uit de bioscoop. Marilyn Manson is een nieuwe weg ingeslagen, maar had onvoldoende ideeën voor tien sterke nummers. The Pale Emperor verrast, maar overtuigt slechts voor de helft.

http://www.kindamuzik.net/recensie/marilyn-manson/the-pale-emperor/25630/
Meer Marilyn Manson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marilyn-manson