Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor singer-songwriter Christoph Marek is een eenzijdige aanpak geen optie. Zoveel is duidelijk wanneer we de achttien liedjes op zijn labeldebuut (zijn vorige twee albums bracht hij zelf uit) voor de zoveelste keer gefascineerd beluisteren. De Oostenrijker zwelgt net zo lief in Oldham-achtige americana als in tegendraadse Jandek-folkperikelen. Een man met veel gezichten dus en dat levert een kleurrijk album op.
Met dik zesenzeventig minuten is It’s These Magic Moments That I’m Living For wel een zware pil. Het zijn eerder de individuele hoogtepunten die het album aan een sleur doet ontkomen. Vooral de roestige americana van opener ‘Blow Up Doll’ , het zoetere ‘Get Me Some Loving’ of het heldere ‘Come On Boy, Stop Your Crying!’ waar Marek over een pulserende beat het dichtst bij de fragiele klasse van Oldham komt, zijn lichtpuntjes in het mistig americana-moeras waar Marek zich graag ophoudt.
Vreemder zijn de momenten waarop hij zich in de buurt waagt van Tom Waits’ roestige dramafolk of Jandeks atonale soundtracks voor kluizenaars. ‘Never Work (Viva Paul La Farque)’ of ‘Chasing Fears’ bijvoorbeeld zijn Marek op zijn vreemdst. Huilend croonend over de sobere basis van een tokkelende gitaar.
Mareks wereld is een duistere wereld. Voor de ene helft gevuld met rustig dobberende countryfolk en voor de andere helft met tegendraadse americana en mysterieuze psychfolk. Indrukwekkend, maar soms ook vermoeiend door de vele gezichten van een desalniettemin groot Oostenrijks talent.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marek/it-s-these-magic-moments-that-i-m-living-for/9279/
Meer Marek op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marek
Deel dit artikel: