Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Scandinavië is hip, en daar pikt platenlabel Excelsior met Marching Band wellicht een mooi graantje van mee. Het album is vorig jaar al digitaal uitgebracht en kreeg toen al de nodige (buitenlandse) aandacht, maar wordt nu ook fysiek uitgebracht in de Lage Landen.
Het geluid van dit Zweedse duo - dat overigens als een volledige band klinkt - is niet meteen exemplarisch voor de noordelijke sound, al ze hebben ze wel iets weg van landgenoten Fireside. Verder doet de elektronische touch die de heren meegeven aan de zangpartijen aan Phoenix denken. Een vleugje Rivers Cuomo ('Special Treatment') of de plechtige, licht maniakale neigingen van Arcade Fire ('Sparkle') maken dat de band niet voor één gat te vangen is.
Toch overheerst de dromerige, meerstemmige indiepop, die knipoogt naar de jaren zestig en zeventig. Netjes en geraffineerd geproduceerd, zoals je dat uit het opgeruimde noorden mag verwachten. Onderhuidse spanning is er wel, maar die wordt gedoseerd toegediend en nergens vliegen de Zweden uit de bocht. Is dat erg? Op zich niet, maar verveling ligt op de loer.
Na een aantal gelijkaardige liedjes, met mooie maar erg repetitieve zanglijntjes, dreigt de aandacht te verslappen. Gelukkig komen ze steeds op tijd terug met hun onweerstaanbaare catchy refreintjes en weten ze de nummers interessant te houden door het tempo nu en dan op te voeren en instrumenten als piano en vibrafoon toe te voegen.
Marching Band omzeilt zo vakkundig zijn valkuilen. Ze zijn wat braafjes, maar dat staat hen wel. Hun debuut is dan ook een prima, opgeruimd plaatje, waarmee de grotere festivals en de 3FM-playlist zeker bereikt kunnen worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/marching-band/spark-large/18332/
Meer Marching Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marching-band
Deel dit artikel: