http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Mando Diao | Hurricane Bar

Overtuigingskracht verloren.
CD, Capitol/EMI

Tekst: Maaike Mijland

Publicatiedatum: 05 maart 2005

Ik stond op het punt om de deur uit te gaan en naar mijn werk te wandelen, toen ik een dikke envelop in de brievenbus vond. Ik maakte een vreugdesprong en slaakte een gilletje, wetende dat hier de nieuwe van Mando Diao in zat. Een album waar ik allang op wachtte. Want hun debuutplaat Bring 'Em In en hun optreden op Lowlands 2003 en dat in De Helling vond ik gewoonweg briljant.

Nieuwsgierig als een kind naar zijn eerste treinreis verwisselde ik in mijn diskman gauw The Very Best of the Pogues met Hurricane Bar. Mijn ochtendritueel begon enthousiaster dan ooit tevoren en in snel tempo huppelde ik op de stevige rock-’n-roll in twintig minuten naar het mooiste gebouw van de stad. Poep aan mijn schoen en losse-tegel-struikelfiasco’s riskerend, maakte ik onderweg notities als “zelfde sound en thema’s (als Bring 'Em In), bijv. motors”. Slechts een eerste indruk van de eerste liedjes.

Tijdens het interview dat ik in juli 2004 met Björn Dixgård (zanger/gitarist) en C-J Fogelklou (bassist) had, beloofden zij me dat hun nieuwe album dezelfde pop- en rockliedjes zou bevatten, maar dan nog beter dan op hun debuutalbum. De eerste nummers ‘Cut the Rope’ en ‘God Knows’ borduren voort op waar ieder liedje op Bring 'Em In in uitblinkt: powerful, soulful rock-’n-roll, boordevol heerlijke jaren-zestig-clichés. Hierna zakken de nummers qua tempo en kracht in en wordt er ook plaats gemaakt voor wat melancholie. ‘Ringing Bells’ valt op met zijn rustgevende gitaarspel en prachtige samenzang, die live kippenvel zou kunnen bezorgen.

Eigenlijk is er niet zo heel veel mis met dit album. Alles klopt. Alleen that thing ontbreekt. Vergeleken met Bring 'Em In, dat alleen maar uit instantclassics bestaat, mist Hurricane Bar op veel momenten de overtuigingskracht die we gewend zijn van Mando Diao.