http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Man Man | Life Fantastic

Genietbare hippietotaalpop.
CD, Anti/Epitaph

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 16 juni 2011

In de hippietijd dacht men dat het ontzettend leuk was om je als groep muzikanten te gedragen als een verdwaald theatergezelschap. Zo gek mogelijk verkleed en geschminkt bijdehand doen, gewapend met een stapel vage attributen. Gelukkig ligt die tijd ver achter ons. Toch zijn er tegenwoordig nog steeds bands die dit twijfelachtige gedrag in leven willen houden.

Man Man is zo'n band. Dit muzikale rariteitenkabinet is sinds 2004 actief en heeft raakvlakken met Frank Zappa, Captain Beefheart, Tom Waits en Mr. Bungle. De vierde plaat van Man Man, Life Fantastic, is de eerste die normaal geproduceerd is. Geen krakkemikkige schuuropnames, maar een vol geluid. De songs hebben ook vaker dan voorheen een kop en een staart, zodat de tenen minder snel krom gaan staan.

Op deze manier krijgen de teksten meer aandacht. Ze staan in schril contrast met de meestal redelijk luchtige muzikale omlijsting, afkomstig van instrumenten als piano, klarinet, marimba, melodica of saxofoon. Het titelnummer vertelt bijvoorbeeld het verhaal van enkele kinderen die een lijk vinden tijdens een picknick, waarna hun ouders vertellen dat de wereld stervende is. Meer een onderwerp voor een deathmetalband, zou je zeggen.

Maar er is nog meer stront aan de knikker, zoals in 'Dark Arts', waarin zanger Honus Honus verhaalt over een ongeluk dat hem overkwam. In 'Spookie Jookie' vertelt hij het schrijnende relaas van iemand die steeds verder wegzakt in een drugsverslaving. En ook relatieproblemen blijven niet uit, zo blijkt uit opener 'Knuckle Down'.

De waanzin is niet helemaal verdwenen uit de muziek van Man Man, want veel songs stuiteren nog steeds alle kanten op. Toch is Life Fantastic de meest gestructureerde plaat van het gezelschap. Het maakt de energieke nummers alleszins genietbaar, waarbij in sommige nummers De Kift nog even voorbijkomt.

Voor wie niet naar een concert van Man Man wil, maar wel van hippietotaalpop houdt, is deze plaat met elf zeer sterke composities niet te versmaden. Met rijke orkestraties en onverwachte wendingen trekken ze je hun rariteitenkabinet binnen.