Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is 2005 en we zijn beland in de jaren tachtig van de vorige eeuw. We doen het nog eens dunnetjes over, maar dan zonder die kruisraketten, zonder Iron Lady en zonder echt noodzakelijk te zijn. Grime is de postpunk van deze eeuw, echte punk is slechts nog een gimmick en het ooit zo futuristische dance-idee is doorspekt met ironische nostalgie. Dan is het prettig dat er eens in de zoveel tijd een band verschijnt die wel succesvol is in het recyclen van oude postpunk-funk-principes. Zo succesvol dat er zelfs een dikke, vette stempel met daarop ‘urgent’ en ‘opwindend’ mag worden gedrukt.
Mahjongg is de naam en u mag op uw knieën om de heer te danken voor een plaat als RaYDONcoNG 2005, mits (nr. 1) u opgewonden raakt van namen als Talking Heads, Faust, Liquid Liquid of Pop Group. Mits (nr. 2) u niet vies bent van wat oprechte politieke statements. Mits (nr. 3) u niet alleen een stijve krijgt van melodieuze harmonie. Mits (nr. 4) u een vrij open geest heeft. Vier mitsen later en u lacht nog steeds? Dan zijn u en RaYDONcoNG 2005 geschikte partners. Mahjongg klinkt ondanks die klinkende vergelijkingen toch nog vooral als Mahjongg en dat is een prestatie die wat waard is.
De essentie van de Mahjongg-funk ligt verscholen achter een dikke laag aritmiek en kletterende gitaardistorsie. De magnetische basklanken die de basis van het krautrockistische ‘Bbg 928’ vormen, trekken je een universum in waarin elke vorm van new wave verketterd wordt als ware het de duivel zelf. Het superopwindende ‘The Rrabbitt’ zou niet verkeerd staan als een verborgen track op een hypothetische Talking Heads/Devo/Fela Kuti-split e.p. Manische percussie als een stuwende cadans die spontaan overgaat in een zware basbeat met heel in de verte vocalen die het midden houden tussen ijlen en een poging tot zingen.
Over het algemeen zijn de vocalen zo in de verte gemixt dat er van de politiek geladen statements weinig meer overblijft en dat komt de muziek alleen maar ten goede. ‘Felicity’ klinkt als een slowmotion PiL-nummer, ingespeeld onder invloed van een niet geringe hoeveelheid nederwiet, het gulzig onder bastonen bedolven ‘Thegg’ en het meest postpunkerige nummer ‘Vaxination’ maken een sentimenteel verlangen naar de muziek uit de periode 1977-1982 geheel overbodig.
Mahjongg is van nu en met het popgevoelige ‘Cottun’ mogen ze wat mij betreft zo naar Top of the Pops, ik ruik ook al een stompende danceremix door een van die Vet Geluid-exponenten. Kortom: RaYDONcoNG 2005 heerscht, check dit uit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mahjongg/raydoncong-2005/9111/
Meer Mahjongg op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mahjongg
Deel dit artikel: