Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een tijdje geleden stond Magoo met een paar plaatsgenoten in EKKO. Daar rockten ze de boel als eerste bandje behoorlijk op gang. Rauw, emo, indie en alles op zijn plek. Magoo live viel niets tegen.
Hun nieuwe plaat koppelt de bekende falset van Andrew Rayner weer aan prettig licht-gestoorde poprocksongs. Met een frisfruitige twist en vaak op een fundament van ploegende electrobeats of synthtexturen. Een tikkeltje vreemder dan Belle & Sebastian, minder huppelbaar dan Franz Ferdinand, maar wel in de plezante hoek van de popindie; compleet met een xylofoontje of stemmige samenzang.
Een klassiek Engels indienummer uit de school van Chemikal Underground (‘Can’t Get of the Ground Today’) krijgt halverwege gezelschap van samples. Rauwrockende springerige electro-punk gaat hand in hand met bijna-Snow Patrol. En dan heb ik het nog niet eens gehad over behaaglijke Notwist-sferen en Kid A-electronica. En zo kun je nog wel een tijdje doorgaan.
Magoo versleet Chemikal Underground, Fierce Panda en nog een paar labels. Nu zit de band zowaar zonder contract. Dit juweeltje komt dan ook in eigen beheer uit. Een toonbeeld van de ondergewaardeerde status van dit Engelse indiepareltje. Daar moet dan maar heel snel verandering in komen, als er nog een sprankje rechtvaardigheid bestaat in deze wereld.
http://www.kindamuzik.net/recensie/magoo/the-all-electric-amusement-arcade/8016/
Meer Magoo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/magoo
Deel dit artikel: