Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Even ging het Lupe Fiasco en zijn carrière enorm voor de wind. Zijn debuut Food & Liquor werd flink gepromoot en het leek een geheid succesnummer. Toen zat het Lupe tegen: een ongemixte versie van het album lekte een maand voor de release uit. Uiteindelijk viel de schade mee en werd het alsnog een succes. Een ruim jaar later ligt opvolger The Cool alweer in de winkel.
Het album gaat verder waar Food & Liquor ophield. Lupe kruipt in de huid van criminelen en andere personages en tekstueel is het wederom intelligent, doordacht en voorzien van een toefje humor.
Ook muzikaal heeft The Cool een breed aanbod. We horen Lupe flowen over zowel traditioneel klinkende producties met sinistere strijkers en diepe bassen als meer gevoelige pianoloopjes. De productionele variatie lijkt Lupe allemaal weinig uit te maken, hij rapt constant soepel en slaat de plank met zijn raps eigenlijk geen moment mis.
Lupe Fiasco komt een beetje over als de ideale schoonzoon, die zijn uiterste best doet om in de smaak te vallen bij alles en iedereen, en om bijna onbeschrijfelijke redenen toch vreselijk veel irritatie opwekt. Voor The Cool geldt hetzelfde.
Het album mist iets, iets behoorlijk belangrijks. Het ontbreekt aan alle vorm van spontaniteit, het geheel voelt geen seconde naturel aan. Elke huilbui lijkt uit krokodillentranen te bestaan en met het inleven in fictieve personages lijkt Lupe vooral te willen aangeven dat hij dat kan, niet dat hij dat wil. Dan mogen de teksten nog zo slim zijn, dan mogen de beats nog zo tof klinken en dan mag het soms nog zo humoristisch zijn. Dat doet er dan allemaal weinig meer toe.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lupe-fiasco/the-cool/16495/
Meer Lupe Fiasco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lupe-fiasco
Deel dit artikel: