Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het komt veelal in twee soorten. Een metalband met een zangeres, of een gothic-metalband geformeerd rond het concept an sich en een zangeres. Omdat men waarschijnlijk had verwacht dat nukkige recensenten hierover wat te klagen zouden hebben, vermeldt Lunatica als enige informatie dat de muziek er eerder was dan de zangeres, en dat de term in dezen 'symphonic metal' is. En dat is maar goed ook, want anders zou deze plaat in de boeken verdwijnen als 'gothic' omdat de muziek breed gestoeld is op doompassages ondersteund met melodieuze keyboardpartijen. En dat alles in een romantische sfeer. Maar genoeg muzikale formaliteiten, laten we ter zake komen.
De plaat begint met zo een lachwekkend intro dat zelfs de grootste zuurpruim niet zal geloven dat het serieus bedoelt is. Zoetsappige keyboardpartijen, geluiden van vriendelijk kwetterende zeemeeuwen en een Lord of the Rings-achtige spreekstem, die clichés vertelt met een fikse baard. Wat tijdens de eerste track 'Avalon' al opvalt zijn de sonore, monotone en nasale zangklanken van zangeres Andrea Dätwyler. Dat ligt ofwel aan haarzelf ofwel aan de vreemde effecten op de stem. En niet alleen de stem heeft aparte effecten - er ligt een wazige galm over de gehele productie die ervoor zorgt dat de muziek wat troebel, glazig en niet helemaal jofel in de oortjes klinkt. Luister maar eens naar de track 'Fables and Dreams', dat zegt genoeg.
Trots verteld Lunatica dat ze in Zwitserland zeer populair zijn op de radio, en graag geziene gasten op festivals. Wat vergelijkbaar is met de populariteit die Nederlandse bands als bijvoorbeeld Within Temptation en After Forever ten deel valt. Maar waar die groepen nog enig karakter en power bezitten, is dit bij Lunatica ver te zoeken. De populariteit van de band is waarschijnlijk te danken aan het "makkelijk in het gehoor liggende" dat de muziek heeft, zoals meer hapklare eenheidsworstmuziek op de radio en gematigde "metal" die nog wel voor iedereen aan te horen valt, als afwisseling op de fikse doses r&b en house.
Voor mensen die graag luisteren naar muziek als hapklare brok is Lunatica dan ook aan te raden. Mensen die meer eisen laten deze plaat best in de platenbak liggen. Laat Lunatica de volgende plaat eens bewijzen waar originele 'symponic metal' dan voor staat, dan praten we verder.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lunatica/fables-dreams/8468/
Meer Lunatica op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lunatica
Deel dit artikel: