Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Twee jaar geleden kwam de debuut-cd van Lunascape, Reflecting Seyelence, uit. De vergelijkingen gingen in de eerste plaats uit naar Hooverphonic, de band waar Lunascape-frontwoman Kyoko Baersoen enkele jaren daarvoor nog aan verbonden was toen de band nog Hoover heette. Verder werd de band al snel in het triphop-hokje weggeschoven - weggeschoven, want Lunascape werd niet gezien als de vaandeldrager van de triphop. En terecht, want Lunascape was geen pure triphopband. En ook terecht, omdat Reflecting Seyelence naast zeer sterke nummers als 'Your Shadow', 'Lane Navachi', 'Sequoia' and 'Dream Scenario', ook een aantal nummers herbergde die hooguit als B-kantje hadden mogen verschijnen.
Reflecting Seyelence kreeg ook nogal wat aandacht vanwege de medewerking van 'superbelg' Piet 'Ozark Henry' Goddaer. Op de nieuwe plaat, Mindstalking, is de afwezigheid van Piet Goddaer een opvallende verandering - een verandering die niet zo zeer opvalt in het cd-boekje als wel op de plaat. Eerst lijkt de afwezigheid van Goddaers productie, ritmes en multi-instrumentaliteit een gemis, maar een aantal luisterbeurten later blijkt dat Lunascape een verstandige beslissing heeft genomen door de productie in eigen handen te houden: in tegenstelling tot Reflecting Seyelence klinkt Mindstalking veel meer als een geheel.
Mindstalking is een plaat die tijd verdient. Veel tijd. Telkens als ik van plan was een recensie te schrijven, bleek dat mijn waardering van de plaat nog steeds aan verandering onderhevig was. Terwijl een recensie - net als een cd - per definitie sterk door de tijd wordt getekend, wil dat nog niet zeggen dat het door één bepaalde dag moet worden getekend.
Mindstalking groeit bij elke luisterbeurt. De eerste luisterbeurt dacht ik nog dat de plaat iets minder was dan haar voorganger en weinig hoogtepunten telde. Langzamerhand ontdekte ik hoogtepunten als 'Mute Emotion' en vooral 'State of Mind'.
"You see me with a golden crown
I never even wore
Make me not simulate
The love of your life
I wonder what for?
Someone else will wear your crown
The one I never wore
(...)
Haven't you realized my love is a lie?
Made in your mind
No one bears the weight of your love
Your crown will fall"
('State of mind')
Weer een aantal luisterbeurten verder, realiseerde ik me dat 'State of Mind' inderdaad wellicht het hoogtepunt van de cd is, maar dat de meeste andere nummers er niet erg veel voor onder doen. Mindstalking bleek een hele sterke en een hele coherente plaat - zowel in muzikaal als in tekstueel opzicht. Zoals zo vaak getuigen de teksten van Mindstalking van de verwerking van een misgelopen liefde. Voor wie goed luistert en leest, ontvouwt zich een tragisch liefdesverhaal dat door alle nummers - met uitzondering van 'SOS Planet' - heenloopt.
"Perfume recalling
A fading arcane
Perfume Recalling
A flavour of pain"
('Perfume recalling')
"No one is save for a love devotion
Violently sweet, relentless and mean
Never believe in a mute emotion"
('Mute emotion')
"Love is making you blind
For love is your own disguise
Your masquerade
Love seems to hide
Love will hide your face"
('Masquerade')
Wat zicht ontvouwt is een verhaal over liefdeloosheid verborgen achter een scherm van een allesoverheersende liefde. Wat zich ook ontvouwt, is een hele mooie plaat - een echte groeiplaat. Daarmee wordt Lunascape nog geen vaandeldrager van de triphop - gelukkig niet! Maar met een geslaagde combinatie van alternatieve popmuziek (waar Belgen al jaren zo goed in zijn), triphop, atmosferische rock en een zangeres om U tegen te zeggen, heeft Lunascape wel een van de mooiste platen gemaakt die er dit jaar zullen uitkomen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lunascape/mindstalking/5811/
Meer Lunascape op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lunascape
Deel dit artikel: