Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Turbo is het geluid van zwerven door een nevel of de soundtrack bij een zonsverduistering. Turbo is een mysterieuze reis door de ruimte, gevolgd door een prettige terugkeer op aarde.” Aldus de bio bij de derde cd van het Kroatische Lunar.
Tja...
Je gaat je toch afvragen wat ze daar op de Balkan voor geestverruimende middelen gebruiken, als je dit soort teksten onder ogen krijgt. Of misschien zijn het goede kennissen van Tori Amos, die haar hand ook niet omdraait voor een ruimtereisje meer of minder.
In muzikaal opzicht hebben deze Kroaten echter weinig met de bovengenoemde te maken. Lunar maakt namelijk postrock, waarbij ze de klemtoon vrij nadrukkelijk op ‘rock’ proberen te leggen. Dat lukt ze soms heel aardig, getuige nummers als ‘Dancefloor Žgaba’ en ‘Radio Free Interference.’ Af en toe kun je echter ook zeggen dat Lunar gewone gitaarrock maakt, waarbij iemand vergeten is de zang er in te mixen. In de nagenoeg instrumentale muziek wordt de nadruk veelal gelegd op catchy samenspel en het levert vrij veel up-tempo werk op.
De band weet het één en ander van spanningsopbouw af en kan zichzelf lekker laten gaan in een aantal gitaaruitbarstingen. Het trucje wordt echter iets te vaak herhaald en je voelt zo’n uitbarsting op een gegeven moment wel aankomen. Te vaak hoor je dezelfde structuren voorbijkomen en krijg je een "dertien in dozijn"-gevoel. In het afsluitende nummer ‘Bee-Bop’ fladdert wat electronica voorbij en je vraagt je af waarom dit niet wat vaker is gedaan.
Maar toch, met een beetje goede wil is dit een heel aardig plaatje en het levert een aantal mooie momenten op. Laat ze daar in Kroatië fijn aanmodderen, dan komt het wel goed. Maar laat die zweverige teksten over sterrenstelsels alsjeblieft aan Tori Amos over.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lunar/turbo/9158/
Meer Lunar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lunar
Deel dit artikel: