Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Luke Temple is een jonge jongen uit het Oosten van de Verenigde Staten die druk bezig is met een carrière als kunstschilder. Daarnaast heeft hij tijd gezien om een opvolger uit te brengen voor zijn ep uit 2004. Hold a Match for a Gazoline World is een typische folk-rock plaat met zonnige songs. Je hoort in de muziek van Temple elementen terug van Elliott Smith en Paul Simon. In alles hoor je ook zijn liefde voor de Beatles.
De plaat begint weinig belovend met het niemendalletje ‘Someone, Somewhere’ en kent zijn hoogtepunt in het intrigerende ‘Private Shipwreck’. Temple is gezegend met een prachtige stem en is een goede gitarist, maar zijn songs missen diepgang. Het blijft allemaal net iets te netjes en te aardig. Wanneer het er wat steviger aan toe gaat, zoals in ‘In the End’, klinkt Temple meteen minder vrijblijvend. Temple gedijt duidelijk beter bij een wat uitgebreidere instrumentatie, wat ook weer blijkt uit het nummer ‘Radiation Blues’.
De toon van het album is overwegend zonnig en optimistisch. Alleen voor ‘To All My Friends, Goodbye’ gaat het tempo iets omlaag en introduceert Temple een heerlijk klagende steelgitaar om een treurig verhaal te vertellen. Hold a Match for a Gazoline World is alles bijeengenomen een prettig album dat lekker wegluistert, maar het is geen plaat die zal beklijven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/luke-temple/hold-a-match-for-a-gazoline-world/13559/
Meer Luke Temple op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/luke-temple
Deel dit artikel: