Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat is het toch met Garry 'Gaz' Jennings en slechte zangers? Eerst diende hij jaren als riffmeester van Cathedral onder Lee Dorrian. Die zong weliswaar zo vals als een kraai, maar dit deed hij met zoveel swagger en humor dat het meestal niet uitmaakte. Toen Dorrian besloot te stoppen met Cathedral ging Jennings verder onder de naam Death Penalty, waarvoor hij de bijzonder matige Belgische zangeres Michelle Nocon rekruteerde.
Nu heeft zangeres Joanna Sadonis hem ook weten te strikken voor haar nieuwe act Lucifer, de opvolger van haar zeer kortstondige hypeband The Oath. En Sadonis is de slechtste zangeres van allemaal. Ze is nog minder getalenteerd dan Nocon. Zo bont als Dorrian maakt ze het niet, maar ze mist als Duitse wel diens gevoel voor ironie en theater. Ze zingt niet alleen vals, maar ook monotoon en je krijgt het angstige vermoeden dat ze serieus denkt dat ze heel goed bezig is.
Waar Sadonis wel goed in is, is zelfpromotie. Alles aan Lucifer ziet er zeer gelikt en verzorgd uit en wordt met veel zelfvertrouwen gepresenteerd. Dat charisma is ook de enige reden die de relatief grote hoeveelheid aandacht die Lucifer ontvangt kan verklaren. Niet alleen galmt Sadonis namelijk de hele plaat flink naast de toon, Jennings heeft ook de beste riffs bewaard voor zijn eigen band, Death Penalty. De riffs op Lucifer I zijn vooral degelijk, wat ook gezegd kan worden van het spel van de ritmesectie.
Laat je dus vooral niet betoveren door de fata morgana's van de mooie tovenares Sadonis, want er zit niets achter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lucifer/lucifer-i/26158/
Meer Lucifer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lucifer
Deel dit artikel: