Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De stralende opmars van pianist Lubomyr Melnyk en zijn doodernstige schoonschrift is nog altijd niet ten einde. Eerst ging plaatlabel Erased Tapes om, en nu zijn ook de poorten van Sony opengegaan. Geen enkele reden voor een koerswijziging, en dus opent Melnyk op Illirion opnieuw alle hemelsluizen: klaterwater voor de dolende mens.
Melnyk bouwt zijn stukken op vanuit oneindige jakobsladders - patronen van licht en water. Met het sustain-pedaal stevig tegen de vloer ontstaat er een wassende galm onder het oppervlak. De tijd vervlakt en spanning verwatert. In vijf werken overstelpt Melnyk de luisteraar met hevig ontroerende, kristalzuivere klankpanorama's. Bakstenen ontroering.
De vermoeide en belaste mens snelt met nat bedauwde ogen op de honing toe. Uit de piano rollen eindeloze serpentines, linten en zonnestralen. Op 'Sunset' dondert de pianist met rammelende handen een glorieuze zonsopgang uit zijn machine, gevolgd door een eenvormige wolk en de duizend gouden harpen van slotstuk 'Illirion'. Hoe lang nog voordat er iemand opstaat om deze fraaie vaas met ijzer aan stukken te slaan? Een eendimensionaal drogbeeld dat met hels kabaal aan stukken gaat. Het was schoon en bijna onverteerbaar zoet, en dat is alles wat er van te zeggen valt - opnieuw.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lubomyr-melnyk/illirion/26742/
Meer Lubomyr Melnyk op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lubomyr-melnyk
Deel dit artikel: