Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zeven jaar na je debuut al terugkijken op je carrière is wel een erg korte tijd. De Stereo MC’s hadden bijvoorbeeld negen jaar tijd nodig om een opvolger te verzinnen voor hun debuutalbum. Toch vindt Louie Austen het nodig om nu al terug te blikken.
Als je zestig bent, is het besef van de vergankelijkheid van de tijd waarschijnlijk heel wat groter. Het moet vooruit gaan! Zeker voor Louie Austen, die in zijn eerste carrière een crooner in de lobby van Weense hotels is, waar hij occasioneel ook wel eens Al Green of Engelbert Humperdink begeleidt. De man heeft relatief onbekende (en onbeminde) solo-albums uit op Cheap Records en Kitty Yo en uit die albums kan hij een heel lekker album samenstellen.
Een buitenbeentje op het album is de samenwerking met Peaches in de clubhit ‘Grab My Shaft’, maar die sleazy elektrobanger is wel één van dé hoogtepunten van de cd. Verder doen maffe latinotracks als ‘Amore’ en ‘One Night in Rio’ denken aan Senor Coconut, terwijl de drie openingssongs tot de betere lounge behoren. De samenwerkingen met Maurice Fulton en Patrick Pulsinger komen dan weer duidelijk tot hun recht in housetracks als ‘You didn’t Know’ en ‘Hoping’.
Een eigenaardig en leuk plaatje dat je mondhoeken naar boven krult.
http://www.kindamuzik.net/recensie/louie-austen/hear-my-song/13741/
Meer Louie Austen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/louie-austen
Deel dit artikel: