Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Aan jeugdig enthousiasme heeft deze zevenkoppige band uit Wales zeker geen gebrek. Zo'n acht maanden na hun toepasselijk getiteld debuut - Hold On Now, Youngster…, wat zoveel betekent als "Een beetje kalmer aan, rekel" - komen ze al met een tweede album aanzetten.
Met de vlammende opener 'Ways To Make It through the Wall' lijken ze voornamelijk met hun hoofd voorover door desbetreffende muur heen te willen beuken. Het is krek dezelfde levendige indiepop als op hun debuut: een kruising tussen het springerige van midden jaren negentig bandjes als Bis, Urusei Yatsura of Tiger met de clevere postmodernismen van Art Brut.
Maar wat gebeurt er op het einde van die song? Na de chaotisch jakkerende gitaren en slordige strijkers weerklinkt een eenzame pianodrein, als intro voor het zoetgevooisdere 'Miserabilia'. Enfin, in eerste instantie klinkt het gevoeliger, met leuke xylofoontjes en zo, maar na een dikke minuut laat het toch zijn scherpe tandjes blikkeren.
Inderdaad, Los Campesinos! hebben blijkbaar de nuance ontdekt. Het bijna epische 'You'll Need Those Fingers for Crossing' en de in sfeervolle noise gewikkelde sleper 'Heart Swells / Pacific Daylight Time' zijn exemplarisch wat dat betreft. Het eerste neemt bijvoorbeeld ruim de tijd om zich te ontplooien, met meanderende instrumentale etappes, occasioneel steigerende gitaren en zoveel xylofoongerinkel dat men er horendol van wordt, om eigenlijk nergens naar toe te leiden.
En da's een beetje het probleem van deze plaat. In een poging om niet te hard op hun hebbelijkheden vastgepind te worden, hebben Los Campesinos! geprobeerd om hun geluid wat open te trekken. Terwijl het natuurlijk precies die dingen zijn - veelgelaagde, om het hardst roepende stemmen en een vaak bijna te drammerig gehamer op hun goede vondsten - die songs als 'We Throw Parties, You Throw Knives' of 'You! Me! Dancing!' zo leuk maakten.
Eigenlijk is er niks écht mis met We Are Beautiful, We Are Doomed en valt een groot percentage van de songs best te genieten. Maar door het gebrek aan échte kleppers en een beetje weifelachtig gepruts aan hun geluid, voelt het wat aan als een vroegtijdige zaadlozing. Ah, the folly of youth …
http://www.kindamuzik.net/recensie/los-campesinos/we-are-beautiful-we-are-doomed/17673/
Meer Los Campesinos! op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/los-campesinos
Deel dit artikel: