• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Lionel Marchetti | Red Dust

Zowel de buitenkant als de binnenkant geweldig vormgegeven.
3\"CD, Crouton Music/Dense

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 27 februari 2006

Geweldig werk van Jon Müllers Crouton Music. Zoals gewoonlijk steekt ook deze 3x3” cd-box weer in een prachtige verpakking, een echt hebbeding. In het rood kartonnen doosje met daarop een wazige fotoprint van een man in een roeiboot zitten drie 3” cd’s, elk voorzien van een klein, vierkant informatiekaartje. Een object dat je koestert zoals je de krenten in je vinylcollectie koestert.

Lionel Marchetti is vooral een geluidskunstenaar, musique concrete is de noemer waar Red Dust onder valt, maar deze 3 kleine cd’tjes bevatten veel meer dan droge fieldrecordings. Op schijfje één, Livre Maudit, maakt hij gebruik van de vocalen van danseres Yôko Higashi en talloze samples van onder andere This Heat, Chopin en Keiji Haino. Zo creëert hij een wonderlijke, haast psychedelische sfeer. Live Magnétique start anders, gesproken samples, een orkestraal intermezzo en even later een computer gegenereerd gesprek tussen Marchetti en een interviewer dat gedurende negen minuten van ‘Visiones Nocturnae’ sporadisch voorbij komt en weer verdwijnt. Bijzonder fascinerend is het moment dat een schreeuw van een vrouw een meer duistere sfeer inluid, compleet met onheilspellende drones en abrupt oprispende kreten. Musique concrete klonk zelden zo intrigerend.

Schijfje drie, Livre d’Eos, bestaat uit twee grotere delen. ‘Penombra’ is met dertien minuten het langste stuk van alle drie de cd’s en bevat wederom een schat aan fascinerende verrassingen. De krijs op vier minuten bijvoorbeeld, waarna de soundscape weer rustig voortkabbelt met het tsjilpen van een legertje krekels. “Do you want to kiss me? / Kiss me”, klinkt het later en een akoestische gitaar waait onopvallend voorbij. Het is reuze interessant om je te verdiepen in de wereld van Red Dust, want Marchetti weet op alle drie de cd’s een verhalende sfeer neer te zetten, die zich uit in de terugkomende stemmen en krekelgetsjilp. Maar er zit zoveel meer achter. Sluit je ogen, ga achterover liggen, en je bent zo van deze wereld, voorzichtig lopend door het rode stof. Alleen jammer dat je na elke twintig minuten weer op moet staan om het volgende schijfje erin te stoppen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/lionel-marchetti/red-dust/12061/
Meer Lionel Marchetti op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lionel-marchetti