http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Lindstrom | Where You Go I Go Too

De dansvloer door een roze bril.
CD, Smalltown Supersound/Konkurrent

Tekst: Christiaan de Wit

Publicatiedatum: 12 augustus 2008

Lindstrom maakt al een tijdje muziek die dansvloeren doet wankelen. Daartoe doet hij ook weer een poging op Where You Go I Go Too. De plaat bestaat uit drie nummers die bij elkaar bijna een uur duren. Daardoor is het even doorbijten geblazen, maar al tijdens de eerste draaibeurt wordt duidelijk dat deze man veel meer doet dan knipogen naar de onvoorstelbaar slechte muziek die af en toe onderbroken wordt door een stem die zegt dat er nog vier wachtenden voor u zijn.

De titeltrack is het meest indrukwekkend. In eerste instantie lijkt het alsof ook grapjas Lindstrom volwassen is geworden. Dit blijkt gelukkig een fopspeen te zijn. Wat begint als een bedwelmend voortstuwend technospektakel, mondt ongemerkt uit in iets wat een te gekke soundtrack had kunnen zijn voor een slechte roadmovie uit de jaren tachtig. Vals klinkende melodieën lijken af en toe uit het niets naar boven te komen drijven. Net als het inmiddels klassieke 'I Feel Space' zorgt ook 'Where You Go I Go Too' weer voor een flinke portie pap in de benen. Wanneer het verhaal vervolgens lijkt te eindigen in een galmend geheel van psychedelische flarden, blijkt het slechts te gaan om een adempauze en komt de Noorse spacekoning weer op de proppen met zijn gammele beat.

Ook het tweede en het derde nummer zijn met hun combinatie van humor en onaards simpele ideeën een vol stadion met glazig kijkende ravers waardig. Op onverwachte momenten verkracht Lindstrom zijn sciencefictionsferen op onnavolgbare manier met cheesy elementen die normaal gesproken zo de prullenbak in hadden gekund.

Met zijn totale gebrek aan gêne en een overvloed aan speelsheid laat Lindstrom zien dat zijn thuisland Noorwegen niet alleen wordt bevolkt door boze walvisjagers maar ook door madeliefjes, witte konijnen en roze vlinders.