http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lily Allen | It's Not Me, It's You
Minder warme klanken.
CD, Regal/EMI
Tekst: Peter Bartlema
Publicatiedatum: 07 februari 2009
Sinds ze vanaf zomer 2006 schijnbaar uit het niets via MySpace de wereld veroverde, is het rond Lily Allen niet meer stil geweest. Haar debuut Alright, Still vol zomerse ska-pop verkocht zo'n tweeënhalf miljoen exemplaren en inspireerde navolgsters als Kate Nash en Adele.
Dat succes zorgde er bovendien voor dat Allen met haar uitgesproken meningen over collega's, haar blogsgewijs geuite zelfreflectie en vooral haar deelname aan het Londense societyleven een vaste verschijning werd in de Britse tabloids.
Ook de kwaliteitspers viel voor de potty-mouthed, pint-sized diva en zag in Allen onder meer een prominent vertegenwoordigster van het 'postfeministisch feminisme'. Daarnaast berichtten ze, net als hun lager in de journalistieke pikorde staande collega's, maar al te graag over haar privésores en zucht naar aandacht.
Zo kon een breed publiek kennisnemen van Allens onvrede over haar lichaamsomvang, van haar derde tepel en haar relatie met Chemical Brother Ed Simons, die resulteerde in een miskraam en een liefdesbreuk. Laatstgenoemde gebeurtenissen, alsmede interne perikelen bij EMI, zijn er de oorzaak van dat dit album een jaar later verschijnt dan gepland.
Met producer Greg Kurstin (The Bird and the Bee) heeft Allen ditmaal gekozen voor een elektropopachtige invulling van de nummers, waarin ook invloeden van country, songfestivalrepertoire en oer-Engelse music hall doorklinken.
Gebleven zijn de in onvervalst Mockney gezongen teksten waarin Allen geregeld lijkt te hunkeren naar een huiselijk bestaan. Terwijl 'Fuck You' een inmiddels door de tijd ingehaalde uithaal naar George W. Bush is, doet de single 'The Fear' dienst als protest tegen de mede door de vertolkster vormgegeven celeb culture. Ook met albumopener 'Everyone's at It', een zedenschets over drugsgebruik, en 'Him', dat vraagtekens zet bij religie, profileert Allen zich als eigentijdse verhalenvertelster.
Dat de plaat minder sprankelt dan Alright, Still is wellicht te wijten aan het ontbreken van warme West-Indische klanken. It's Not Me, It's You een flop noemen gaat echter te ver. Daarvoor staat er te veel op het spel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lily-allen/it-s-not-me-it-s-you/18068/
Meer Lily Allen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lily-allen
Deel dit artikel: