• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

LHD | Limbs of the Fawn

Zwaar diner voor volleerde harsh noise geilaards.
CD, Misanthropic Agenda

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 01 oktober 2006

Ergens in een poel vol zwart teer, zoutzuur en roestige spijkers ligt de ziel van LHD, de naam waaronder John Wiese en Phil Blankenship (Troniks labelbaas, The Cherry Point) opereren. Ken je deze namen dan weet je dat Limbs of the Fawn geen lunch voor een hartpatiënt is, eerder een zwaar diner voor een volleerd harsh noise geilaard.

Limbs of the Fawn is zwarter dan het zwartste zwart, verpakt in een geheel zwarte hoes, geen liner notes, niks dan puur zwart verderf. Als je dat onder de knie hebt zoals dit duo dat heeft, dan kan zoiets een sadomasochistisch genot zijn. Ondergedompeld worden in een constante aanwas van bulderende feedback en de schelle schreeuwen van verschillende effecten is misschien niet iets dat je kiest voor het openingsnummer op je bruiloft, het werkt als een bevrijdende meditatie als je even zin hebt in wat anders dan een gouden melodietje. En de vijfendertig minuten van ‘Limbs of the Fawn’ zijn dan precies wat je zoekt.

Wiese en Blankenship zijn sowieso niet van de zachte hand. Het is vanaf de eerste seconde alles in overdrive en de loeiharde lawine van electronisch afval die op je af komt bonkt constant tegen je slapen. Na meerdere luistersessies opent de bovenste laag feedback zich en komen de minieme details net onder het oppervlak bloot te liggen. Een spontane schreeuw van moe metaal, misvormde sinusgolven die onder grote druk dreigen te knappen. Alles op maximaal volume en zonder medelijden voor wat dan ook. Hier geldt de geen-haastige realiteit, dit is diepzee duiken in het donkerste van je eigen ziel.

http://www.kindamuzik.net/recensie/lhd/limbs-of-the-fawn/14021/
Meer LHD op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lhd