Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wij kunnen het hebben dat bepaalde producers op hun reputatie teren en bijgevolg bijzonder weinig uitbrengen. Maar als ze dan, zoals LFO, nog maar twee elpees en een handvol singles hebben uitgebracht sinds 1990, dan verwachten wij, wat zeg ik, dan éisen wij dat die plaat ons na zulk een lange wachttijd op zijn minst steil achterover doet slaan. U hoort ons al aankomen: de nieuwe LFO is niet bepaald een verrassing te noemen. Vooral van iemand als Mark Bell, die de laatste jaren zijn gulden sporen verdiende met productiewerk voor grootheden als Björk en Depeche Mode, verwachten wij toch ietsje meer dan herkauwde Beltram of flauwe aftreksels van Richie Hawtins hardste Probe avonturen. En die typische rave-geluiden kunnen in deze tijd echt niet meer door de beugel. Het resultaat is een plaat die nu al gedateerd klinkt. Het titelnummer zal met zijn très du jour electro-invloeden op een knarsend harde techno-vloer, met kundige dj's als Luke Slater of Dave Clarke achter de decks, nog wel enige gensters weten te slaan. Maar wij vrezen dat daarmee alles gezegd is. De zeven jaren die verstreken zijn sinds voorganger 'Advance' zijn in de sneller dan het licht evoluerende wereld van de elektronische muziek een eeuwigheid. Je kunt je voorstellen dat Mark Bell en Gez Varley dan ook met iets voor de dag willen komen dat een gepaste indruk nalaat. In de plaats krijgen we dit naar het anorectische neigende magere beestje. Laten we hopen dat deze single geen voorafspiegeling is van de komende nieuwe langspeler.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lfo/freak/3847/
Meer LFO op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lfo
Deel dit artikel: