Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit internationale debuut is een samenraapsel van de twee e.p.’s die dit vierkoppige Australische gezelschap eerder uitbracht. Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat een bandje superstrak moet klinken om hun vibe over te brengen maar The Legends Of Motorsport uit Melbourne maken het wel heel bont. Een band is immers zo goed als zijn drummer. En aan de ritmesectie schort nog het één en ander. De bassist wordt niet gemist (de stonerrock-ondertoon is laag) maar de gitaren van Honest Lee en Stevie Ray Parker Jr. kunnen het gat ritmisch gezien nimmer dichten. Onderwijl stoeit zanger Richard Fyshwyck met zijn orgel. Dat maakt iets goed waardoor Dual Fuel nog enigszins te pruimen is maar het werkt gewoon niet aangezien de toetsenpartijen vrij statisch en gemakzuchtig klinken en nergens zorgen voor die rush die je krijgt van bijvoorbeeld een ZzZ of Green Hornet, om maar eens twee Nederlandse rockbands van formaat te noemen.
De songs op dit debuut zijn niet goed genoeg en vooral vocaal schiet Fyshwyck flink te kort. Intro’s klinken geforceerd en de plaat klinkt nergens spontaan. Zelfs de jamsessies die af en toe te horen zijn getuigen niet van veel zeggingskracht. Valt er dan niets goeds te zeggen over deze plaat? De hoes is helemaal stoner. Mooi toch? En The Legends Of Motorsport stonden in het voorprogramma van de Queens, The Dwarves en Melvins. En Jonathan Burnside (Faith No More, Melvins) produceerde dit debuut. Maar dat is nog geen reden om deze plaat aan te schaffen. En nee, ik ben niet met het verkeerde been uit bed gestapt en ik heb ook geen kater. Dit is gewoon geen goede plaat. Klaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/legends-of-motorsport/dual-fuel/10931/
Meer Legends of Motorsport op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/legends-of-motorsport
Deel dit artikel: