http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lee Burridge | Balance 12
Dikke partywafel mag best een onsje minder.
CD,
Tekst: René Passet
Publicatiedatum: 12 oktober 2007
Aan ambities geen gebrek, bij het Australische platenlabel EQ. Maar liefst drie schijfjes telt de nieuwste aflevering uit hun Balance-reeks, de serie mix-cd’s die dezelfde kwaliteitsgarantie heeft als Global Underground vroeger bezat.
Blijkbaar hadden ze in Sydney een hoop vertrouwen in de Britse dj Lee Burridge, die zijn sporen verdiende met z’n roemruchte Tyrant clubnachten in Londen. Burridges driedubbeldikke wafel is opgezet voor een lange nacht stappen. De Orange Disc telt als opwarmer, de Red Disc moet de boel op scherp zetten waarna het heerlijk afteren is op de Green Disc. Jammer dat het niet helemaal zo uitpakt.
De mix begint veelbelovend, met een hele reeks subtiele minimalvoltreffers van talenten als Efdemin, Marcel Dettman en Lazy Fat People. De Red Disc houdt dat hoge niveau met Onur Özurs 'Orion' aanvankelijk vast, maar zakt daarna al snel in als een mislukte soufflé. De ene na de andere saaie kleurloze technoplaat pruttelt voorbij. Een climax blijft uit, al zit het venijn in het staartje, met sterk clubwerk van Martin Buttrich en Marc Houle.
Waarna Gabriel Ananda, Alexi Delano en Tomas Andersson de boel op de afsluitende schijf verder optrekken met pittige percussieve techno. Twee uit drie, nog steeds geen slechte score. Maar laat de rode vulling maar weg uit deze dikke partywafel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lee-burridgde/balance-12/16097/
Meer Lee Burridge op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lee-burridgde
Deel dit artikel: