Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met zoetgevooisde stem en zacht gitaarspel, met wervelende elektronische geluiden meldt Trevor Montgomery zich aan het muzikale firmament. Helaas voor onze Trevor, had Papa M de eer me voor het eerst met een welgemikte dolkstoot diep te verwonden met zijn Whatever, Mortal. Want ergens in die buurt woont de geest van Lazarus. En net geheelde hechtingen worden bruut opengereten…
Voorheen deel van Tarantel en The Drift hijgt Lazarus in je nek gedurende twaalf akoestische ballads. Lazarus is de hoopgevende sprank in de donkere momenten. Het wordt waarschijnlijk wel eerst kippenvel en daarna een pak Kleenex er doorheen janken, maar wat er dan overblijft, is… misschien wel het mooiste geschenk dat de muziek je kan geven; de kameraadschap met een lotgenoot. De arm om je heen. De herkenning. De realisatie die je écht raakt. Deze liedjes voor de duisternis van een ongeboren zon gaan zo veel dieper dan referenties zouden kunnen aangeven. Zoveel verder dan een enkel citaat uit één van de emotionele teksten. Dit is een kleinschalig product van uitzonderlijke grootte.
En dan laat de hoes tekeningen in de stijl van Egon Schiele zien. Een redelijk tragisch leven kan deze Weense kunstenaar niet ontzegd worden. Maar veel meer dan de erotische tekeningen, laat dit album een verlangen horen naar het niet lichamelijke; het samen zijn in de omhelzing van de warme liefde. Daarom: “Sluit allen dit werkje in uw harten. Ken uwzelve en groet de ochtendzon als herboren!”
http://www.kindamuzik.net/recensie/lazarus/songs-for-an-unborn-sun/3118/
Meer Lazarus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lazarus
Deel dit artikel: