Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onlangs veroverde Late of the Pier festivals als Lowlands en Pukkelpop nog met hun hippe en uiterst dansbare muziek. Wat houdt dit precies in? De surrealistische en chaotische collage op de cover van de plaat geeft al een aantal hints weg over de aard ervan: het gaat hier om een eclectisch gezelschap dat van alle markten thuis is, zolang het maar glibberig en dansbaar is.
De vergelijking met de dansbare indie-electro van Klaxons is al snel gemaakt, maar op Fantasy Black Channel laat Late of the Pier zien zelf ook bestaansrecht te hebben. Dat ze het voorprogramma van Kaiser Chiefs verzorgen mag dan ook geen verrassing heten.
De eerste tonen van openingsnummer 'Hot Tent Blues' doen herinneren aan het epische geluid van een willekeurig liedje van Queen, om daarna te ontaarden in het opgefokte dansbare geluid dat de rest van de plaat zal kenmerken. Hiermee is de toon voor de rest van het album gezet.
Het is niet de enige keer dat de band de luisteraar op het verkeerde been zet. Ook 'Whitesnake' opent met een melodramatisch deuntje dat Muse niet zou misstaan en al snel de nek wordt omgedraaid door een afgemeten, punky gitaarriff.
Wat er verder te vinden is in deze muzikale potpourri die uiteindelijk zijn consistentie ontleent aan een vettig electroclash-sausje? Dik aangezette synthesizers, pompende drums, snerpende gitaren, overstuurde orgeltjes en opgewekte synthpop. Alles wordt hier aangegrepen om een muzikaal landschap neer te zetten dat tegelijkertijd vervreemdend en uiterst aanstekelijk is.
De glamrock van David Bowie is vaak onderhuids aanwezig, maar voor je het weet maakt die weer plaats voor grillige bliepjes en hoge vocalen die tegen wil en dank aan de Michael Jackson uit de jaren tachtig doen denken.
En mocht je daar genoeg van hebben, dan nemen al snel de zuigende baslijnen en opwindende raverock het weer over en vind je jezelf midden in de eclectische, postmoderne eenentwintigste eeuw waarin alles mogelijk is. Met name de muzikale chaos van Late of the Pier, die uiteindelijk maar één boodschap heeft: Get up and dance! En vergeet vooral je glowsticks niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/late-of-the-pier/fantasy-black-channel/17354/
Meer Late Of The Pier op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/late-of-the-pier
Deel dit artikel: