Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Larvae werd in 2000 opgericht door Matthew Janes en Chris Burnett, toen hun vorige project, Underwater, in het water viel. Hun post-industrial rock/dance hybride is behoorlijk politiek geëngageerd, maar niet prekerig, en geobsedeerd door popcultuur.
Eén van hun eerste releases was Monster Music (2003), waarmee ze de vijftigste verjaardag van Godzilla vierden. In 2005 kwam Empire uit: een bespiegeling van het Star Wars-universum en hoe dat door de prequel-films veranderd is. Dit werd vergeleken met hun eigen muziek, die door remixen en dergelijke ook verandert. Klinkt misschien pretentieus én onnozel, maar het is ook nog eens grappig.
Fashion Victim uit 2003, leverde hen vergelijkingen met The Bug, Meat Beat Manifesto en Venetian Snares op. Ook de sneren naar het modewereldje en oppervlakkigheid in het algemeen, leverden hen bonuspunten op. Dead Weight is een poging om een persoonlijker plaat te maken. De pop-referenties vliegen de deur uit, tempo’s gaan zwaar naar beneden en er duiken akoestische geluiden op.
In ‘Banjos and Brimstone’ onderbreekt een industrial drum&bass uitbarsting een verder rustige, dreigende atmosfeer. ‘Airplanes’ is nog relaxter. Een zoemende soundscape en schuifelbeats ondersteunen de klaagzang van gastvocalisten Hope For Agolden Summer. ‘Less than Now’ roept herinneringen op aan ‘Little Fluffy Clouds’ van The Orb, want de sample waarmee het nummer opent klinkt verdacht hard als Rickie Lee Jones. Verder dubt het nummer een eind weg, met leuke geluidseffectjes alom. In ‘Warding’ zit een behoorlijk enerverende vocal-sample, een flard Gregoriaanse zang of dergelijks, die de nerveuze beats en gruizig vervormde gitaar vooruitstuwt. Het furieuze ‘Nation of Bling’ wordt verrot gerapt door Non van Shadow Huntaz, ongetwijfeld een zeer devoot jongmens.
Een groot contrast met vocaliste Jessica Bailiff die twee keer meedoet. Eerst neuzelt ze wat in de flauwe triphoppop van ‘Telecast’ en vervolgens drapeert ze ijle klanken over het ambienterige ‘Thanks for Playing’. Nog een aantal tracks gaan gebukt onder te vaag uitgesmeerde en vrijblijvende geluidstapijten. Ze zijn wel volgestopt met interessante geluidjes, hier en daar wat dreiging en ritmes die elk moment kunnen losbarsten, maar spanning is ver te zoeken.
Tegen het einde worden ze gelukkig opnieuw wakker. ‘Art of War’ heeft een intense rap van Scalper van 2nd Gen, coole ratelgeluidjes en aan John Carpenter refererende synths. De tegelijkertijd loodzware en vederlichte sluiter ‘The Logical End’ stuitert log in het rond. De beste breakbeats met rinkelgeluidjes en een gloomy ondertoon sinds Alec Empire en Techno Animal hun koppen tegen elkaar sloegen met The Curse of the Golden Vampire.
http://www.kindamuzik.net/recensie/larvae/dead-weight/13319/
Meer Larvae op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/larvae
Deel dit artikel: