Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het ziet er naar uit dat 2007 een goed jaar wordt voor de Belgische muziek. Eén van de redenen is Larsson, een vijfkoppige talentvolle band bestaande uit twintigers. Het debuut van nog geen half uur doet reikhalzend uitkijken naar meer.
Het hoesje toont verdacht veel gelijkenis met de laatste van Soulwax. Any Minute Now is zwart met witte balletjes, de hoes van Larsson is wit met zwarte vierkantjes. Ook hier is het even zoeken naar de titel van de cd. Opzet of niet, Larsson zou zo uit de school van de bekendste rockende DJ’s van Belgie kunnen komen.
Toch is het niet de enige band waar Larsson mee vergeleken kan worden. U2 komt in je op bij het beluisteren van ‘Girl will be Girls’, de stem van zanger Bram Decroos doet hier lichtjes aan Bono denken. Meteen daarna pompt de band door met ‘One’, een regelrechte stadion-filler: groots en overweldigend. Vuurwerk is niet nodig, dat zit al in het nummer.
Opvallend is dat de zang vaak anders klinkt. In ‘Overated, Overestimated’, de eerste single van het debuut, wordt er redelijk hoog ingezet, terwijl je bijna zou zweren dat Mark Lanegan zijn stem heeft geleend voor Julie Talks. Het doet de variatie ten goede.
En over Queens of The Stone Age gesproken, niet alleen het laatstgenoemde nummer, maar ook ‘H’ heeft dezelfde springerigheid die je van deze band zou verwachten.
Als de band zich op ‘Grooving on L’ ook nog een ontpopt als vet groovy, dan kun je alleen maar concluderen dat dit een verdomd veelzijdig bandje is. Maar ieder voordeel heeft zijn nadeel. Want de invloeden zijn overduidelijk, alleen de identiteit van de band niet. Het voorkomt niet dat This Is een heerlijk opzwepend album(pje) is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/larsson/this-is/14922/
Meer Larsson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/larsson
Deel dit artikel: