Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Laibach is een heerlijk constante factor in het muzikale landschap. Want wat zijn ze fout, deze Slovenen die graag poseren in dubieuze uniformen. Lang voor Rammstein met lage stem en stalen zolen door de charts denderde, flikte Laibach eigenlijk al hetzelfde kunstje, maar dan veel industriëler. En militanter.
Anthems is een uitgebreide terugblik op wat Laibach vanaf 1980 achter het Ijzeren Gordijn heeft uitgespookt. Beginpunt is de laatste cd WAT waarvan 'Tanz mit Laibach' er gelijk uit-springt, eh stampt. Die zul je niet gauw in een bardancing op het Friese platteland horen. Ook fijn: het gierende 'Wirtschaft Ist Tot' en 'Die Liebe'. Zoiets liefs en teders wordt hier met zoveel minachting en walging uitgesproken dat het gal ook al bij mij de keel vult.
Maar Laibach is toch vooral bekend geworden met coveren. Of het bruut verkrachten van andermans nummers. De critici zijn het er namelijk nog steeds niet over eens. Neem nu 'Get Back' van The Beatles dat met een militaire snare en grootse koren is opgesierd. De zin ‘Get back to where you once belong’ is in deze context lichtelijk dubieus. Of wat dacht je van Queens 'One Vision'? Herdoopt als het euforische 'Geburt Einer Nation' krijg je in plaats van Freddie Mercury al gauw Leni Riefenstahl voor ogen.
De remix-cd die bij Anthems zit, is dan ook compleet overbodig. De zeventien marsliederen op de normale cd geven door hun impact al meer dan genoeg weer hoe Laibach zich heeft ontwikkeld. Een fascinerende ontwikkeling, al is het alleen maar om de discussies die het Sloveense viertal opwekt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/laibach/anthems/8270/
Meer Laibach op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/laibach
Deel dit artikel: