Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
'Gothtronica' heet dit genre blijkbaar; kleine zwarte mannetjes die het lef niet hebben om de overdreven gebaren van Andrew Eldritch of de idioterieën van Marilyn Manson te evenaren en dan maar op hun zolderkamertjes blijven zitten met hun laptop, patchoulidampen en hun dromen van grandeur.
In opener ‘The Bells at Battery Park’ zitten een paar kerkbellen, maar verder lijkt deze track een soort cover van Röyksopps ‘Epple’, met een zwarte haarspoeling. Een repetitief echoënde piano en plastieken strijkers dienen extra spanning toe te voegen, maar doen het resultaat behoorlijk belegen klinken.
Hierna brengt de titel van ‘A Fine Day to Die’ perfect onder woorden wat je als luisteraar ervaart bij deze track. Het ritme twijfelt tussen experimentele drum’n’bass en slecht afgestelde beatbox, waarover vage geluiden en wat spooky vrouwenvocals gedrapeerd zijn. Dit genre heeft ‘het deprimeren’ als voornaamste streefdoel en slaagt daar verrassend goed in.
‘Fantasy Is XTC’ is vervolgens een behoorlijke misnomer, want dit rechtlijnige stukje muzak getuigt van fantasie noch extase. ‘After Us Rule the Insects’ is een soort evocatie van hoe het er aan toe gaat in Laharis’ muffe keukentje waar de insecten de baas zijn, want het is de enige levendige track op de hele plaat. Spijtig genoeg is hij ook hoogst irritant.
Wanneer ‘Das Leben Ist Grausam’ dan ook nog eens plomp dansende elfjes evoceert, middels een muziekdoosmelodie en een beademingsapparaat als kadans, wordt het echt te potsierlijk. Dan volgen nóg enkele lamlendige streepjes door het slijk gehaalde ambient.
Laharis, aka Johan König, is een Duitser die gedurende een paar maanden in New York verbleef. Deze cd is het verslag van zijn wedervaren aldaar. Nooit geweten dat the Big Apple zo’n strontvervelende stad was.
http://www.kindamuzik.net/recensie/laharis/unpolitical-alchemy/13648/
Meer Laharis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/laharis
Deel dit artikel: