Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de popmuziek worden er aan de lopende band comebacks en reünies gearrangeerd. Vaak met de ontegenzeggelijke schijn even opnieuw flink te willen cashen. Maar in bepaalde gevallen is de urgentie nog bijna even groot als vroeger. Dat laatste blijkt het geval bij Kula Shaker. Er verrijst thans weer een aardig sterke en lekkere terugkomplaat in de vorm van Strangefolk. Een schijf die opnieuw creatief teruggrijpt naar het verleden, met name die van de psychedelische rockmuziek.
Ietwat vreemd volk, dat blijft de band rond Crispian Mills sowieso, maar dat is in deze zeker geen diskwalificatie. De verkwikkende hand water die Kula Shaker midden jaren negentig in het gezicht van de rockmuziek smeet blijkt nog altijd een heilzame werking te hebben. En dan te bedenken dat de band al bijna compleet in de vergetelheid geraakt was.
Zo hitgevoelig als 'Hush of 'Tattva' zijn de songs niet direct, maar dat deert allerminst. Op 'Great Dictator (of the Free World)' sneert Mills heerlijk verantwoord, maar wellicht ietwat voorspelbaar naar de alom verachte christelijke leider van de vrije wereld. 'Die for Love' pakt je dan weer ouderwets lekker bij je nekvel, net als het Byrds-achtige 'Hurricane Season'. Terwijl 'Shadowlands' (hoe verrassend met die naam) weer tamelijk duister richting de oren huivert.
Met de spirituele en oosterse invloeden valt het overigens alleszins mee, mocht je daar weer huiverig voor zijn geweest. Ze zijn er wel, maar met mate. De Britten klinken zelfs vrij ingetogen en tamelijk evenwichtig. Hun beste plaat gaat het niet worden, maar Kula Shaker bewijst weinig aan relevantie ingeboet te hebben. Strangefolk is daarmee zonder enige twijfel een van de interessantere comebacks van 2007.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kula-shaker/strangefolk/15898/
Meer Kula Shaker op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kula-shaker
Deel dit artikel: