http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Knifehandchop | Rockstopper

Naar de klote.
CD, Tigerbeat6/Konkurrent

Tekst: Edward Dekeyser

Publicatiedatum: 18 november 2003

Billy Pollard: extreme boy mentalist supreme from Canada lezen we op de website en thug-step ragga als één van zijn vele stijlidiomen. Op deze cd staan, naast nieuw werk, enkele dingetjes die reeds op vinyl verschenen, zoals 'Taking the Soul Out of Music', 'I Hate Your Fucking Face' en 'Hooked on Ebonics' op de TKO from Tokyo-12" en 'Down With the Technics: Don't Sweat the Scene' op de Respect to All the Haters-12", beiden ook op Tigerbeat6.
Een goed tijdsdocument is dit, al blinkt het eerder daardoor uit dan op muzikaal vlak; bekijk het meer als een ode aan de rave, gezien door de middelste vinger van een hand. Dezelfde angst die de kale koppen van gabbertjes voor niet-ingewijden zullen oproepen. En ergens dezelfde, zelfgekozen marginaliteit. Maar toch klinkt het minder knullig; de muziek is heel grimmig en militant, maar gelukkig met zeer hoog feestgehalte.

Het gros is gitzwarte drill'n bass, de rest trashy electro en simpele breakcore, rave, gabber(!), booty, ragga, techno, electronica, hiphop, punk, jungle, speedgarage. Van alles een beetje, waardoor er ook niet echt iets is dat binnen zijn stijl uitblinkt. De combinatie van al die stijlen eindigt soms op een rommeltje. Toch kunnen we onmogelijk beweren dat dit niet aanstekelijk is, wanneer we thuis al hakkend betrapt worden op de tonen van de Jamaicaanse MC Bounty Killer, geschraagd door een gortdroge 220 BPM in 'Bounty Killer Killer'. En 'For the ladies' had op Dizzie Rascals Boy in da Corner kunnen staan. '2 Sexxxy Booty' moet u zeker zoeken als u de booty aanhankelijk bent. Soms begint het kinderlijk eenvoudige van weereens een prefab-loop te vervelen, daartegenover staat dat de aanhef van elk nummer getuigt van zoveel pretentieloze fun dat wij niets anders kunnen doen dan knippen en buigen.

Op de beste momenten moeten we denken aan Adam F of Roni Size in hun uitspattingen met hyperactieve mc's, of een steengoede raggabash met moddervette sound. Op de slechtste momenten moeten we denken aan de demo van Musicmaker 2.3. De gedroomde cd om uw kinderhiphop luisterende buren mee te pesten. Waardoor het doel hier de middelen heiligt.
Klinkt als een weekend lang uitgaan op slechte drugs. Maar gedanst dat we hebben.