Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit album doet zijn naam eer aan. De soundtrack voor een wereld die ten onder gaat door inslag van een komeet of door toedoen van de zo gevreesde atoombom. KK Null is een danige workaholic. Al meer dan honderd albums heeft hij op zijn naam staan en van stoppen wil hij niks weten. Nu wordt het genre waarin hij vertoeft niet gelimiteerd door writer's blocks of gebrek aan inspiratie bij het verzinnen van nieuwe melodieën. Brutale noise-scapes, elektronica, percussie en gitaarherrie die als een mes met duizenden braampjes dwars door je ruggenmerg gaat.
Vooral de openingstrack snijdt erin, vanaf seconde één word je belaagd met metaalachtige percussie, snel opgevolgd door onnavolgbare elektronische ruiskleden en gabberachtige mega-snelle beats. Het album kent zijn rustpuntjes en track twee is haast ambient met zwakke plakbeats en minimale achtergrond-elektronica. De overweldigende brutaliteit van de eerste track is eenmalig geweest. Het album vervolgt ietwat rustiger zijn weg met intrigerende noise-scapes vol met elektronisch gefrummel en plakkerige sci-fi-geluidjes. Daarmee wordt het album meer luisterbaar, maar het neemt ook een deel van die overweldigende kracht weg die track één liet horen. Dit is andere koek dan de compromisloze herrie die Merzbow maakt - Atomik Disorder is ook voor de mindere noise-fan nog wel draaglijk. Denk aan een hardcore Fennesz of een Merzbow die zeer relaxed is. Geen van beide zal gebeuren en daarom is KK Null er.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kk-null/atomik-disorder/5049/
Meer KK Null op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kk-null
Deel dit artikel: