• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kings Of Leon | Come Around Sundown

Bleue zoutzakken.
CD, RCA/Sony

Tekst: Bart Breman

Publicatiedatum: 28 november 2010

Het gebeurde toen iemand Caleb Followill naar de kapper stuurde en van nette kleren voorzag. Je kunt wel een wereldhit als 'Sex on Fire' schrijven, maar als je er uitziet als een heikneuter is er niemand die het horen wil. Een schot in de roos: Kings of Leon transformeerde van geinig indiegroepje in het soort band dat stadions vol krijgt met smachtende tienermeisjes. Mooi voor Kings of Leon, maar minder leuk voor de fans van het eerste uur.

Want het is nogal een verschil, de rafelige rock ten tijde van Aha Shake Heartbreak en het geluid van de laatste jaren. Na twee enorme hits en een tour als voorprogramma van U2 draait het om een groots geluid, met galmende gitaren en meezingbare anthems. Dat geldt ook voor Come Around Sundown. Alles aan de plaat riekt naar stadions en is overduidelijk geïnspireerd door Bono en zijn vrienden.

Nu is daar niet zoveel mis mee. Vervelender is dat band net zo oprecht klinkt als een hardleerse alcoholist die zweert dat hij de fles zal laten staan. Een liedje als 'Back Down South' zou leuk geweest zijn als de band er iets van had gemeend. De fiddle, het koortje kerkgangers en de lachende bandleden op het einde klinken echter zo bedacht dat de lofzang op hun zuidelijke afkomst niet eens een schim van authenticiteit bevat.

Nog erger zijn de wanstaltig slechte liedjes. Zelfs een sporadisch muzikaal idee wekt irritatie op. Hoe serieus kun je iemand nemen die na twee monsterhits durft te zingen dat hij 'No Money' heeft? Het is overigens het enige nummer dat een bite heeft, met zowaar een lekkere gitaarriff en iets van tempo. Buiten dat zijn goede nummers en inspiratie nagenoeg afwezig. Liedjes als 'The Immortals', 'Beach Side' of 'Pony Up' zijn zo futloos dat het lijkt alsof iemand de band spierverslappers heeft gevoerd.

Kings of Leon speelt om de massa te behagen en heeft er niet eens plezier in. Wat dat betreft heeft de leerling de meester al overtroffen. Waar U2 nog vijfentwintig jaar voor nodig had, lukt Kings of Leon binnen tien jaar. Ze zijn definitief uitgegroeid van geïnspireerd bandje tot een stel bleue zoutzakken, die er met holle retoriek en afgekauwde muziek alles aan doen om in de smaak te vallen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/kings-of-leon/come-around-sundown/20959/
Meer Kings Of Leon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kings-of-leon