http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

King Britt | Adventures in Lo-fi

Een fijne plaat om op te zetten als de avond valt.
CD, BBE

Tekst: Erik Dewulf

Publicatiedatum: 23 april 2003

Het centrale principe van de Beat Generation reeks op BBE is artistieke vrijheid, en de volgende artiest die zijn ding mag doen is King Britt. De ex-DJ van Digable Planets staat vooral bekend om zijn house en nu-jazz werk, maar keert op dit album terug naar z'n oude liefde, met name hiphop. Daarbij krijgt hij de hulp van een hele bende MC's, waaronder de licht fantastische Bahamadia (het straatwijze nichtje van Ursula Rucker), Capitol A, Pos en Trugoy (De La Soul), Quasimoto (die klinkt als Eminem met helium in z'n longen) en dichter Rich Medina.

King Britt maakt graag Conceptplaten, en de rode draad door deze elpee is Brother From Another Planet, een film uit 1984 die de lotgevallen van een stomme zwarte alien die per ongeluk in Harlem belandt, uit de doeken doet. Voor alle duidelijkheid, stom betekent dat de brother in kwestie niet over de gave van spraak beschikt. 't Lijkt misschein een vreemde keuze als thema voor een hiphopplaat, maar dat doet er verder niet veel toe, want het concept komt eigenlijk enkel tot uiting in de hoesnota's en de semi-spoken words van Rich Medina.

Gewoon vergeten dus, dat concept, en genieten van de muziek. Lo-fi zou ik die niet noemen, daarvoor zijn de beats te zuiver, de synths te mooi en de sfeer te zwoel. 22 tracks is veel, heel veel, maar Britt slaagt er wonderwel in consistent te blijven. Uitschieters zijn 'Transcend' met Bahamadia en 'Superstar', bijna het enige nummer dat lonkt naar broken beats en voorzien is van een erg aanstekelijke vocal van Ivana Santilli. Op de overige nummers valt niet veel aan te merken, diepe bassen, scherpe snares, intimistische en soms melancholische melodietjes en over het algemene fijne vocalen.

Niks dan goed nieuws, denk je dan, maar de consistentie vormt tegelijk een beetje de achilleshiel van deze Adventures in Lo-fi. Van avontuur verwacht ik hoogtes en laagtes, riskante ondernemingen, ruwe textuur, nerveuze wendingen en bovenal spanning. Daarvoor moet je echter elders zijn. Dit lijkt me vooral een fijne plaat om op te zetten als de avond valt, de stad van ritme wisselt en je kan neerploffen in de zetel om van wat welverdiende zomerrust te genieten.