Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het debuut van King Automatic kreeg de enigszins saaie titel Automatic Ray mee. De opvolger komt er een stuk beter af met het mooie I Walk My Murderous Intentions Home. Die ontwikkeling zet zich ook inhoudelijk voort, want ook muzikaal zet de Franse eenmansgarageband een behoorlijke stap vooruit.
Waar King Automatic destijds één orgel- of mondharmonicariff wel genoeg vond voor een nummer, daar heeft hij op I Walk My Murderous Intentions Home wat meer zijn best gedaan om zijn Oblivians-geïnspireerde grooves in liedjes om te zetten. Een aantal maal valt hij nog terug op een al te elementaire opbouw, maar gemiddeld genomen is het allemaal een stuk beter. Het titelnummer bijvoorbeeld heeft precies de desperaatheid die het moet hebben.
De King is ook een man met een brede muzikale smaak: coverde hij op zijn vorige plaat al Kraftwerks ‘The Model’, hier verzorgt hij een zelfgeschreven ode aan Morricone onder de titel ‘A Few Dollars Less’.
Wat ook wel iets minder had gekund, is het aantal nummers op I Walk My Murderous Intentions Home. Wat dat betreft is King Automatic nog niet streng genoeg voor zichzelf, wat leidt tot nodeloze verdunning van de wel heerlijk dampende garagebrouwsels.
http://www.kindamuzik.net/recensie/king-automatic/i-walk-my-murderous-intentions-home/15439/
Meer King Automatic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/king-automatic
Deel dit artikel: