Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kid Loco heeft een uitstekende platenkeuze. De compilatie die hij voor !K7 maakte in de DJ-Kicks-serie staat hier op uitgeregende zondagnamiddagen nog vaak op. Ook zijn eerste album A Grand Love Story bevatte nog meer dan bovengemiddeld goed doorrookte instrumentale hiphop. We hadden dus wel een boontje voor die gekke Parijzenaar. De ster van Kid Loco begon echter al wat te tanen door een zeer middelmatige plaat (Kill Your Darlings) op te nemen voor het Yellow-label van Bob Sinclar. Met een gezonde dosis argwaan openden we dan ook het pakketje dat onze promoman afleverde. Al snel stonden we versteld. Wat we op ons bord kregen was gewoon angstaanjagend. Angstaanjagend slecht. Meer nog: bij het beluisteren van deze plaat begin je te denken dat doof zijn misschien toch ergens een voordeel kan hebben.
Track één is het complete niets: vijftien minuten sitargejengel en uitgekauwde Buddha Bar-beats. Kan niet slechter beginnen denk je. Maar dan komt track twee: twíntig minuten sitargejengel en uitgekotste Buddha-bar beats!! Geraak je daar niet in trance van hoor ik een (hippie)lezer vragen? Ik word er vooral heel erg moe van. Of nerveus. Na een diepe zucht en een kleine adempauze durfde ik dan toch track drie op te zetten. Track drie: dertien minuten tabla’s en sitars. Ik begin te vermoeden dat deze cd wel eens een hit zou kunnen worden bij Al Qaeda. Beter auditief foltermateriaal is er op dit moment niet voorhanden jongens!
Track vier klinkt alsof de kleuter van Kid Loco (Kid Junior?) net de Rhodes-piano heeft ontdekt en alsof dat nog niet genoeg geweest is, lijkt een ander lid van de familie (Pepe Loco?) een overjaarse, volstrekt debiele, gitaarsolo uit zijn sokken te slaan in een poging om Carlos Santana naar de kroon te steken. Het voordeel van track vier is dat deze track wel onder de vijfminutengrens blijft. In track vijf is Kid Loco waarschijnlijk de microfoon vergeten uit te zetten toen hij deze opborg in zijn kot waar de centrale verwarmingsketel stond, want andere geluiden dan de brom van de verwarmingsketel zijn er niet te horen. Of toch! Na drie minuten in track vijf komt de kleuter-Rhodes uit track vier terug voor een minuutje terug, waarna weer de brom van de verwarmingsketel te horen is. Track zeven leek verdacht veel op track vier. Echt zeker ben ik niet, want u denkt toch niet dat ik deze cd durf terug te spoelen. Dat zouden die terroristen wel willen!
http://www.kindamuzik.net/recensie/kid-loco/the-graffiti-artist/9384/
Meer Kid Loco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kid-loco
Deel dit artikel: